2050

Longobarden (Langobardi) (500 - 555)

Tato (ca. 500 - ca. 511)

Tato was de zoon van Claffo. De Langobarden wonden in die tijd in het huidige Oostenrijk, van daaruit trokken zij omstreeks 500 over de Donau-rivier naar de vlakten van Hongarije. Hier raakten zij in oorlog met de Herulen. Volgens de overlevering leefden beide volken eerst in vrede naast elkaar en hadden ze een verdrag gesloten. 

Na drie jaren brak er een oorlog uit, omdat de broer van de Herulen koning Rodulf of Rudolf (* Hrodowulfaz = resolute wolf) aan het hof van Tato werd vermoord. Tijdens een veldslag in 508 werd het leger van de Herulen vernietigend verslagen en koning Rudolf vermoord. De macht van de Herulen stortte hierna ineen en zij werden schatplichtig aan de Langobarden. Tato kon niet lang van zijn overwinning genieten, want hij werd in 510 vermoord door Wacho, de zoon van zijn broer Zuchilo. Wacho werd koning en Ildiches de zoon van Tato zocht een goed heenkomen bij de Gepiden. De Longobarden vestigden zich in Pannonia, aan de linker oever van de Donau.

Wacho (ca. 511-539/540)

Hij benoemde zichzelf tot koning, nadat hij zijn oom Tato in 510 had vermoord. Van Wacho is bekend dat hij door middel van huwelijken goede relaties opbouwde met andere Germaanse koninkrijken. 

Wacho was getrouwd met met Radegund, de dochter van Bisinus ll, de koning van de Thüringers. Het huwelijk dat de Frankenkoning Theuderic I regelde tussen zijn zoon Theudebert I  en Wacho's dochter Wisigard, diende ertoe, de neutraliteit van de Langobarden te garanderen in de oorlog die de Franken na de dood van Theoderik de Grote in 526 begonnen tegen de Thüringers.

Enige jaren later werd een huwelijk gesloten tussen Theudebald, een andere zoon van Theudebert en Vuldetrada of Waldrada, een tweede dochter van Wacho. Dit diende ertoe het verbond tussen Franken en Langobarden te versterken. Deze samenwerking trok de aandacht van het Byzantijnse rijk, dat diplomatieke relaties aanknopte met Wacho.

Na de dood van zijn vrouw Radegund huwde Wacho met Austrigusa, een dochter van de Gepidenkoning Turisind. Uit deze verbintenis werden twee dochters geboren, Wisigard en Waldrada, Wisigard was verloofd met koning Theudebert l van Austrasië, maar deze trouwde niet met haar.

De verbintenissen die Wacho afsloot legden hem geen windeieren. Met steun van de Franken lukte het hem de aan de Donau wonende Sueven, de zogenaamde Donau-Sueven te onderwerpen. Op het einde van zijn regeerperiode beheerste hij de gehele voormalige Romeinse provincie Pannonia, vergelijkbaar met het huidige Hongarije.

Bij Silinga, een dochter van de Herulen koning Rodulf, kreeg Wacho een zoon, Walthari die zijn opvolger werd.

In 540 verkregen de Longobarden van de Byzantijnse keizer Justinianus l (527-565) het recht in Pannonia te blijven. Daar werden zij echter door de Avaren bedreigd. 

In 552 streden de Longobarden aan de zijde van Byzantijnen tegen de Ostrogoten in Italië (slag bij Taginae). 
De Longobarden zouden - onder druk van de opdringende Avaren, het ontstane machtsvacuüm (in Italië, Dalmatië, een deel van Pannonië, Binnen-Noricum en Raetië), dat na de nederlaag van de Ostrogoten was ontstaan opvullen. 

Walthari (539 of 540 - 545 of 546)

Audoin (Auduin, Audwin) (545 of 546 - 558 of 560)

Onder het bewind van Audoin werden de Langobarden foederati van het Byzantijnse Rijk. Hij sloot met de Byzantijnse keizer Justianus I dit verdrag in ruil voor de heerschappij in Pannonia en ten noorden van de Alpen. In 551 kreeg hij opdracht om troepen te zenden naar Narses in Italië tegen de Ostrogoten. Audoin zond meer dan 5.000 man die in 552 meehielpen om de Goten te verslaan bij de Vesuvius. Hij stierf in 563 of 565 en werd opgevolgd door zijn zoon Alboin, de Longobarische koning die later Italië zou binnen vallen en veroveren. Audoin was getrouwd met Rodelindis, de dochter van Amalaberga en Hermanfrid, koning van de Thüringers.

Italië (555 - 600)

laatst bijgewerkt: 26-09-07

colofon