4081

Frankische rijk (500 - 511)

Frankische rijk (496 - 500) Europa 500 - 600
In 506 behaalde Chlodowech (Clovis) opnieuw een overwinning op de Alamannen in de Elzas en de Eifel, waardoor, behalve de Elzas het grootste deel van Zuid-Duitsland aan zijn gebied werd toegevoegd. Ondanks bemiddelingspogingen van de Ostrogotische koning Theodorik deed Chlodowech in de lente van 507 in naam van het Christendom een inval in het Visigotische rijk en de zuidelijke bisschoppen hielpen hem dusdanig dat de ene Frankische overwinning volgde op de andere. De twee legers kwamen bij Vouillé in de buurt van Poitiers met elkaar in botsing en hier bracht Chlodowech de Visigotische koning Alaric II de genadeslag toe. 

Rechts: Het rijk de Franken in 500
Vlak na zijn beslissende overwinning op de Goten in 507 kreeg Clovis het heugelijke bericht uit Constantinopel dat de keizer hem tot consul verheven had. "Daar stond hj dan", aldus Clovis' biograaf, "gekleed in een purperen tunica en een mantel en een diadeem op zijn hoofd. Daarna besteeg hij zijn paard en strooide hij met eigen hand vrijgevig onder de toegestroomde menigte gouden en zilveren munten uit, langs de hele weg vanaf de poort van de voorhal van de kerk van Martinus tot aan de kathedraal van Tours. Vanaf die dag werd hij regelmatig toegesproken als consul of Augustus." Niet alleen werd Clovis aangesproken als keizer, hij gedroeg zich ook zo. Strooien met geld was een van de vele manieren waarop Romeinse keizers de volksgunst trachtten te verwerven en te behouden.

De zegepraal werd door Chlodowech benut om ver naar het zuiden te marcheren, Bordeaux te veroveren en het merendeel van de Visigoten te verdrijven over de Pyreneeën naar het Iberisch schiereiland, behalve uit de kleine kuststrook Septimanië.

Onder de indruk van deze overwinning sloten de Bourgondiërs zich bij de Franken aan. In 508 werd de Visigotische hoofdstad Toulouse door de Franken ingenomen. Dit alles bereikte Chlodowech met een legertje van ± 3000 man. De overwonnen Ariaanse koningen, die in hun vroegere rijken wensten te blijven, kregen vergunning daartoe, zij het op één voorwaarde: zij moesten zich laten dopen in het katholieke geloof. In enkele jaren tijd waren het Frankische leger en de Frankische kerk gemeenschappelijke heersers over het land, dat als het vitale hart van het Westen kon gelden.

Chlodowech trok zich daarop terug naar het noorden, beladen met Ariaanse buit. Hij vierde zijn succes door zijn residentie te vestigen in Parijs, maar Chlodowech resideerde afwisselend in de verschillende paltsen, omgeven door landgoederen, die hij overal bezat. Vanaf 509 is Parijs officieel de hoofdstad van zijn rijk. Vanuit die stad zou Clovis de veldslagen ondernemen tegen de Visigoten.

Omstreeks 509 erkenden tenslotte ook de Ripuarische Franken, die de streek rond Keulen bewonen (de gebieden aan de Moezel en Beneden-Rijn (waaronder waarschijnlijk ook de Betuwe en Hamaland) Clovis' heerschappij.

Toen Clovis met medewerking van zijn bloedverwant Chloderik de Visigoten onder Theoderik bij Vouillé had verslagen (507), schreef hij Chloderik, de koning der Ripuarische Franken te Keulen (508-509) een geheime brief waarin hij deze voorstelde zijn oude vader Sigebert te vermoorden in ruil voor het koningschap en zijn vriendschap. Chloderik ging hier op in, vermoordde zijn vader, besteeg de troon en meldde dit heugelijke feit aan Clovis. Deze stuurde als antwoord een aantal van zijn mannen die Chloderik om het leven brachten. Zo werd Francia Rinensis, zoals het rijk der Ripuarische Franken genoemd werd (het gebied aan de middenloop van de Rijn met de stad Keulen) bij het rijk van de Salische Franken ingelijfd. Aangezien de Ripuarische Franken Arianen waren, in tegenstelling tot de katholieke Salische Franken, kon Clovis deze actie met volledige steun van de bisschoppen ondernemen. Chloderik was gehuwd met een vrouwe uit het huis der Agilolfingen het huis van de hertogen van de Bajuwaren, die zich rond 500 in Beieren hadden gevestigd. De Ripuarische Franken waren minder geromaniseerd dan de Salische Franken en behield als vorstendom binnen het Frankische Rijk zijn eenheid. In de 7e eeuw werd hun gebied bekend onder de naam Austrasia en kreeg ook weer een eigen Merovingische koning.

In 510 stelde Chlodowech de Salische wetten in. Overeenkomstig deze wetten zou het Frankische rijk na zijn dood worden verdeeld onder zijn vier zonen: Theoderik, Chlodomer, Childebert en Chlotarius.

Misschien had hij het nog wel verder gebracht, als hij niet op 27 november  511 tamelijk jong - hij was pas 45 jaar - was overleden. Zijn weduwe Chlotilde trok zich na de dood van haar man terug in de abdij St. Martin in Tours en stichtte tal van kerken en kloosters. Ze werd later heilig verklaard: Sainte Chlotilde dus.

Koninkrijk Parijs (511- 561)

laatst bijgewerkt: 06-02-08

colofon