Italië (1400 - 1500)

Ruprecht lll (Ruprecht, Ruppreclit) von der Pfalz (1400 - 1410)

In 1403 werd graaf Ruprecht lll von der Pfalz (1400 - 1410) door paus Bonifatius IX, de opvolger van paus Urbanus Vl, die in hem een mogelijke bondgenoot zag, als koning erkend; Hij zou voor hem echter van weinig nut zijn, omdat hij het grootste deel van zijn tijd in Duitsland besteedde aan het bestrijden van de aanhangers van Wenzel. In 1401-1402 ondernam hij een veldtocht naar Italië om de gelden waar hij recht op had, binnen te halen, maar kon geen behoorlijk leger op de been brengen tegen de steenrijke en machtige hertog Gian Galeazzo Visconti van Milaan. Omdat de beloofde steun van Florence minimaal was, moest Ruprecht bij Brescia een nederlaag incasseren tegen. Na in Padua te hebben overwinterd brak hij in april 1402 zijn campagne af en keerde hij terug naar Duitsland. 

In 1409 trachtte men op het concilie van Pisa het probleem van het schisma op te lossen door beide pausen van dat moment (Gregorius XII en Benedictus XIII) af te zetten en een nieuwe paus te benoemen, Alexander V, die zijn residentie te Bologna koos. Omdat beide afgezette pausen echter weigerden hun ambt neer te leggen, was het resultaat dat er nu drie pausen waren die zichzelf als rechtmatige paus beschouwden.

Sigismund van Luxemburg (1410 - 1437); Gekroond in 1433

In 1415 werd in Konstanz een concilie gehouden waarin met de hulp van de koning van het Heilige Roomse Rijk paus Johannes XXIII en paus Benedictus XIII werden afgezet en werd het ontslag verkregen van de roomse paus Gregorius XII. Twee jaar later, in 1417, benoemde het concilie Martinus V als nieuwe paus. Hiermee kwam er een eind aan het schisma. (z. Rome 1431-1447)

Albert ll van Habsburg; Keizer van het HRR (1438 - 1439)

Frederik lll Keizer van het HRR (1440 - 1493)

Op het Italiaanse schiereiland maakte de vrede van Lodi in 1454 een einde aan de Lombardische oorlogen (1425-1454) tussen de Italiaanse staten Milaan (Filippo Mari Visconti), Venetië, Florence, Napels en de Pauselijke Staat). De Venetiaanse overwinning in de slag bij Maclodio in 1427, waarbij Florence als bondgenoot meevocht, had immers geen duurzame vrede gebracht. De vrede werd ondertekend op 9 april 1454 in Lodi in Lombardije, aan de oevers van de Adda.

Gedurende de daaropvolgende 40-jarige periode van onderlinge vrede werden de Italiaanse stadsstaten drukke centra van kunst en cultuur. De Renaissance bereikte in die tijd haar hoogtepunt. Hieraan kwam een eind in 1494 toen het Franse leger Italië binnenviel. 

In 1463 brak een 16 jarige oorlog uit tussen de republiek Venetië tegen de Turken.

In 1469 vestigde Lorenzo de Medici ("il Magnifico") de Florentijnse staat. Naar voorbeeld van het Franse hof omringt Lorenzo zich met veel pracht en praal. Toch is hij daar voorzichtig mee: het paleis dat hij liet bouwen was minder luxueus dan eerst in de bedoeling lag. Grote bedragen besteedde Lorenzo aan kunst. Kunstvoorwerpen waren een soort propagandamiddel. Kunstenaars werden gebruikt als culturele ambassadeurs. Lorenze zond Florentijnse kunstenaars uit naar verschillende vorstenhoven en naar Rome. Een groot deel van de rijkdommen der Medici's was niet op een eerlijke manier verdiend. Het uitgeven van grote bedragen aan schilderijen, beeldhouwwerken en gebouwen was voor Lorenzo een soort "boetedoening". Ook gaf Lorenzo de Medici grote bedragen uit aan liefdadige instellingen. 

In 1479 werd Venetië verslagen door de Turken. 

In 1494 nam in Milaan Ludovico Sforza de macht over. 

Maximiliaan l (1493 - 1519); Nooit gekroond

In 1492 stierf Lorenzo de Medici (il Magnifico) 

Rodrigo Borgia werd verkozen tot Paus Alexander Vl. 

In 1494 raakte de Medici-bank bankroet als gevolg van de achteruitgang van de handel door de veroveringen van de Turken en onkundig beheer van Lorenzo de Medici) 

Italiaanse oorlogen (1494 - 1557)

In Italië barstte in 1494 een nieuwe strijd los. Koning Karel Vlll van Frankrijk maakte aanspraak op de troon van Napels en viel met een groot leger Italië binnen. Zowel keizer Maximiliaan als koning Ferdinand van Aragon wilden verhinderen dat Italië in Franse handen viel en wilden daarom Karel Vll zoveel mogelijk de voet dwars te zetten. Om het bondgenootschap tussen Maximiliaan en Ferdinand van Aragon te bezegelen werd Filips uitgehuwelijkt aan Ferdinands dochter Johanna (1496). De Medici werden verdreven uit Florence. In 1499 lanceerde Lodewijk Xll van Frankrijk een tweede invasie in Italië. De komende twee generaties was Italië een slagveld. Italiaanse steden streden tegen Franse, Spaanse, Duitse en Zwitserse soldaten. Rome werd geplunderd 

Italië (1500 - 1600)

laatst bijgewerkt: 20-06-04

colofon