2110

Minoïsche beschaving (2000 - 1700 v. Chr.) 
Midden-Minoïsche periode

Kreta (3000 - 2000 v. Chr.)

Tussen ± 2000 - ± 1700 v. Chr. maakten de Minoërs op Kreta een eind aan de toen in de Egeïsche Zee veel voorkomende piraterij en verzekerden zich daarmee van veilige handelsroutes. 
Omstreeks 2000 v. Chr. werden er op het eiland verschillende "paleiscomplexen" gebouwd. Het grootste en belangrijkste paleis was Knossos: "Het Huis van de Dubbele Bijl". Andere paleiscomplexen ontstonden in Mallia, Phaistos, Hagia Triada, Kato Zakros. Bij Vathypetro op Midden Kreta zijn de overblijfselen gevonden van een villa. Alle paleiscomplexen werden niet door verdedigingsmuren beschermd. Blijkbaar vertrouwden de Minoërs voor de verdediging tegen vreemde invallers helemaal op hun sterke vloot, waarmee zij het Egeïsche gebied overheersten. 

Thera, het meest zuidelijk gelegen Cycladen-eiland en de eilanden Kythera, Delos, Chios en Rhodos waren mogelijk Minoïsche koloniën. Het verhaal van de schatting die de Atheners aan Minos moesten betalen zou een periode kunnen weergeven waarin de Minoïsche zeemacht zó overheersend was in het Egeïsche gebied dat een tweederangs Myceense stad als Athene verplicht was schatting te betalen, om handel te mogen drijven of in ruil voor verleende privileges. 

We weten niet of Kreta bestuurd werd door een koning, koningin, hoge-priester(s) of hogepriesteres(sen). Mogelijk werd de "koning" (Minos) als een soort godheid beschouwd als heerser over hemel, aarde en dodenrijk. Dit zou verklaren waarom er zoveel zorg werd besteed aan de uiterlijke verfraaiing van het paleis van Knossos. Wat wel bijna vaststaat is, dat de Minoïsche maatschappij sterk gelaagd was, met de plichten en rechten van elke laag tot in bijzonderheden vastgelegd. 

De godsdienst speelde in het leven van de Minoërs een grote rol. Een oude Griekse legende verhaalt over hoe Theseus, door zijn vader, de koning van Athene naar Kreta werd gezonden om daar geofferd te worden aan de Minotaurus, een gruwelijk monster - half mens half stier dat leefde in een duister labyrint onder het paleis van Minos Knossos. Theseus slaagde erin dit monster te doden en dankzij de hulp van Ariadne uit het labyrint te ontsnappen. 
Na ± 2000 v. Chr. leerden de Minoërs ook lezen en schrijven. De voorbeelden van het schrift dat de Minoërs achterlieten op zegels zijn echter nog steeds niet ontcijferd. De Minoërs hebben overigens geen enkele geschreven neerslag nagelaten waarin een naam, historische gebeurtenis of datum wordt vermeld. Namen en data hadden blijkbaar geen of weinig weinig betekenis voor hen. 
De Minoërs zijn wat dat betreft uniek in de geschiedenis: zij het enige geletterde hoog beschaafde volk ter wereld dat totaal geen gevoel voor historie gehad schijnt te hebben. 
Ook hun kunst hield zich verre van wereldse zaken als het beladen van een schip, het bestormen van een stad, het geselen van gevangenen, het brengen van schatting en de vernedering van vazalvorsten. Al deze onderwerpen vormden belangrijke thema's van andere grote staten die tegelijkertijd bestonden met de Minoïsche cultuur. Hoewel er bronzen zwaarden, dolken en speerpunten uit de Minoïsche graven tevoorschijn zijn gekomen, schijnen de Minoërs ook geen agressief of oorlogszuchtig volk geweest te zijn, zeker niet in hun latere jaren. Hun kunst ontbreekt het bijna geheel aan weergaven van veldslagen of van doden. Slechts sporadisch schijnt er door de Minoërs strijd geleverd te zijn, gepaard gaande met brandschatting en vernieling. Omstreeks 1700 v. Chr. werden de paleizen op Kreta als gevolg van een zeer zware aardbeving verwoest.

Minoïsche beschaving (1700 - 1450 v. Chr.)

laatst bijgewerkt 21-03-03

colofon