2127

Godsdienst der Minoërs

De godsdienst speelde in het leven van de Minoërs op Kreta een grote rol. Er werden weliswaar geen openbare tempels of andere grote centra voor de eredienst gebouwd, maar er zijn in Knossos en ook in de grotere woonhuizen wel heiligdommen - kleine tempeltjes met altaren - gevonden. Grote godsdienstige bijeenkomsten werden gehouden in de grotten in de bergen, o.a. bij Psychro, in de heuvels ten zuiden van Mallia. Deze grot , bevatte een dikke laag dierenbeenderen, het overblijfsel van duizenden offers, samen met verschillende bronzen voorwerpen, waaronder dubbele bijlen en vele kleine lemen beeldjes van dieren, met name stieren - votiefoffers aan de godheid van de grot. Deze offeranden dienden als plaatsvervangers voor levende offers. De Minoërs geloofden in meerdere goden en godinnen. Faïence-figuren, gevonden in Knossos, onthullen dat er een religieus verband bestond tussen Minoïsche godinnen en slangen. De namen van de godinnen, hun attributen en de betekenis van de slangen blijven een mysterie. 

De relatie van godinnen met een slang is al op een oude tijd terug te voeren. Er bestaan vele symbolische verklaringen voor de betekenis van de slang en de relatie met vrouwen. Zo heeft de slang betekenis als voedster, orakel, ze symboliseert wijsheid, vernieuwing en regeneratie, genezing, zowel dood als onsterfelijkheid, bloed en menstruatie etc. De slangengodin kan betekenis hebben als voedster, zowel als zoogster van baby's als als graangodin. Oude afbeeldingen van de slang als voedster dateren al uit het grondgebied van Mesopotamië van 4000 - 5000 jaar v.o.j., onder andere uit Ur en Ubayd. Bron: Semele - Stampe

Rechts: Slangengodin

In de religie van de Minoërs speelde blijkbaar ook de stier blijkbaar een belangrijke rol (z. ook Minos). Het offeren van mensen aan de Minotaurus duidt mogelijk op het stierenspringen, dat waarschijnlijk deel uit maakte van de godsdienstige rituelen. De "acrobaten" die bij hun acrobatische toeren de dood vonden werden wellicht gezien als een menselijk offer aan de heilige stier. Een stierencultus bestond al veel in eerder, o.a. in Anatolië (Halaf-cultuur (5500-4500 v. Chr.) en Çatal Hüyük die misschien nog verder terug gaat tot de Cro-Magnon-jagers die stieren (bizons) schilderden in grotten

laatst bijgewerkt: 14-01-07

colofon