Na de dood van Karel II in 1700 werd Filips V van Bourbon koning van Spanje. Aangezien zowel Lodewijk XlV als Leopold l van mening waren dat hun familie recht had op de vrijgekomen Spaanse troon, brak in 1702 de Spaanse Successieoorlog uit die zou duren tot 1713. Opnieuw verloor Spanje weer veel grondgebied, zoals Gibraltar, Italiaans grondgebied en de Zuidelijke Nederlanden, maar kreeg weer aanspraken op Napels-Sicilië en Parma in Italië door zijn huwelijk met Elisabeth Farnese van Parma, dochter van Odoardo II Farnese, erfhertog van Parma,. Het door de Bourbons uit Frankijk meegebrachte centralisme en absolutisme zorgde o.a. voor een langdurige opstand in Catalonië (1702-1714) en de parlementen van Aragón en Castilië werden ontbonden. Zijn zoon Karel kreeg in 1731 de titel hertog van Parma (1731-1735) en werd in 1735 als Karel IV koning van Napels en Sicilië (1735-1759).

Karel (Carlos) III van Bourbon (1759 - 1788)

Karel lll, de zoon van Filips V van Bourbon en Elisabeth Farnese, werd op 16-jarige leeftijd hertog van Parma en werd in 1735 door gewapenderhand heerser over Napels en Sicilië. Gedurende die periode is zijn haat tegenover de Britten ontstaan (hetgeen zijn latere regeerperiode enorm zou beïnvloeden) doordat hem een verplichte neutraliteit werd opgelegd aan de vooravond van de Oostenrijkse Successieoorlog (geen neutraliteit betekende het bombarderen van Napels door de Britten). Hij was geen groots koning, maar was wel toegewijd aan zijn taak. Onder hem werden de Romeinse steden Herculaneum en Pompei herontdekt.

In 1759 overleed zijn halfbroer Ferdinand VI en werd Karel zijn opvolger. Op 6 oktober deed hij in Napels en Sicilië troonsafstand ten gunste van zijn derde zoon Ferdinand (IV van Napels en III van Sicilië). Karel III, die regeerde als een verlicht despoot. Zijn buitenlandse politiek was voor Spanje desastreus. Zijn haat tegenover de Britten leidde hem tot het Familiaal Verbond met Frankrijk. 

Zijn binnenlandse politiek daarentegen was een zegen voor Spanje. Het volk profiteerde weer wat van een toenemende welvaart en een vermindering van de corruptie. Hij moderniseerde Madrid en liet er tal van openbare werken uitvoeren (vandaag is zijn bijnaam nog steeds de burgemeester van Madrid). Hij perkte ook de macht van de Spaanse Inquisitie enorm in. In het land werd de infrastructuur gemoderniseerd en oude wetten en regels die de handel beperkten werden afgeschaft. Hij is de stichter van de Spaanse loterij. .

Spanje raakte betrokken in de Zevenjarige oorlog, hetgeen geen goede gevolgen had voor het land. In 1770 werd hij bijna betrokken in een andere oorlog met de Britten over de Falklandeilanden. In 1779 werd hij, met tegenzin, betrokken bij de Amerikaanse Vrijheidsoorlog en sloot hij zich aan bij Frankrijk en de Amerikaanse opstandelingen. Een Amerikaanse zege (en dus ook een Spaanse) zou op termijn leiden tot de ontmanteling van het eigen Spaanse imperium, vandaar dat hij met tegenzin meevocht. Hij stierf op 14 december 1788 aan de vooravond van de Franse Revolutie en werd opgevolgd door zijn tweede zoon Karel IV.

Karel was sinds 1738 gehuwd met Maria Amalia van Saksen, dochter van Frederik August II van Saksen. Tijdens zijn regering werd hij door zijn echtgenote in allerlei intriges aan het hof verwikkeld wat uiteindelijk leidde tot de verbanning van zijn favoriete eerste-minister José Moñino y Redondo, graaf van Floridablanca. Hij werd vervangen door Pedro Pablo Abarca de Bolea, graaf van Aranda, de leider van de "Aragonese" partij. Uit dit huwelijk werden dertien kinderen geboren, onder wie: Marie Louise (1745-1792), gehuwd met keizer Leopold II, Karel (de latere Karel IV) en Ferdinand (1751-1825), koning van Napels en Sicilië, vervolgens der Beide Siciliën. Zijn oudste zoon Filips Anton werd uitgesloten van de opvolging wegens debiliteit. Hij was hertog van Calabria. Zijn tweede zoon Karel (Carlos) Anton zou hem na zijn dood in 1788 opvolgen als koning van Spanje.

Spanje (1788 -1814)

Gemaakt: 12-10-05

colofon