2752

Bourgondië (437 - 534)

Gundioc (437 - 473)

In 451, toen Attilla Gallië binnenviel, werden de Bourgondiërs door Aetius opgeroepen te helpen het Romeinse rijk te verdedigen. Zij gaven, net als de Franken, gevolg aan deze oproep. Hoewel de inval werd gekeerd na de overwinning op de Catalaunische velden, ging het daarna snel bergafwaarts met de keizers van het westen in Ravenna.

Gundioc (Gondioc, Gundowech) en vooral zijn zoon Gundobad (Gundabad) (koning vanaf 474) hebben daarin een belangrijke rol gespeeld.

Na de dood van Aëtius in 454 begon de Romeinse macht in Gallië af te nemen. De Romeinse generaal Aegidius kreeg de laatste resten Romeins gebied in Gallië onder zijn gezag . In de provincie Gallia Lugdunensis stichtte hij een zelfstandig Gallo-Romeinse Rijk, dat tot 486 zou bestaan.

De verzwakking van het West-Romeinse Rijk, na op de moord op  Aetius, had tot gevolg dat meerdere Germaanse volken hun macht in Gallië probeerden te vergroten. In 456 kwam Gundioc in opstand en benoemde zich tot koning. Aegidius heroverde echter de door de Bourgondiërs bezette stad Lugdunum (Lyon) en de Bourgondiërs keerden terug binnen de aangewezen grenzen. 

Nadat keizer Majorianus door toedoen van Ricimer was afgezet en door hem was vervangen door Libius Severus, weigerde Aegidius verder met Ricimer samen te werken en Libius Severus als keizer te erkennen. Daarop ontnam Ricimer Aegidius het commando over het Romeinse leger in Gallië en benoemde Gundioc in zijn plaats. Aegidius kwam in opstand maar slaagde er niet in om met zijn leger vanuit Gallie tegen Ricimer op te trekken, daar Gundioc hem de pas afsneed. 

Gundioc was intussen opnieuw begonnen met zijn opmars en heroverde Lyon op de Romeinen, die hij maakte tot hoofdstad van zijn rijk. Tijdens zijn bewind voerde Gundioc voortdurend strijd, voornamelijk tegen de Franken, de Alamannen en tegen Aegidius. Hij breidde het gebied van de Bourgondiërs verder uit in het noorden en noordwesten, tot voorbij Langres en de omgeving van Solothurn in 469. In 472 volgde zijn oudste zoon Gundobad Ricimer op als opperbevelhebber van het Romeinse leger. Deze hielp zijn oom (Ricimer) om keizer Procopius Anthemius (467-472) (de laatste keizer die nog probeerde zelfstandig op te treden) te belegeren en hem op 11 juli 472 eigenhandig te onthoofden. Vervolgens zette Ricimer zette een nieuwe stroman op de troon, maar stierf zelf spoedig daarna. Zijn zoon Gundabad  nam de positie van zijn oom over en zette de volgende stroman op de troon. In 473 stierf zijn vader Gundioc. Hij keerde terug naar Bourgondië en liet het Italiaanse schiereiland in chaos achter.Gundiocs zonen Chilperic, Godegisel en Gundomar (Godomar) l verdeelden het erfdeel van hun vader onder elkaar. Alleen Gundobad viel buiten de verdeling, omdat deze in Italië verbleef en daar opgeklommen was tot de hoogste militaire rang van magister militum. Hij trouwde met de zuster van Ricimer.

Chilperic ll (473 - 491) Chilperic beleed het Arianisme. Zijn dochter Clotilde (Chrodechilde) werd later de vrouw van Clovis (481 - 511), de koning van de Franken. Uitzonderlijk genoeg was zij katholiek en hing zij niet het Ariaanse geloof aan.

Gundomar (473 - 486)
Hij regeerde over een deel van Bourgondië met als hoofdstad Vienne. Hij werd in 486 door zijn broer Gundobad vermoord.

Godegisel (473 - 501) Hij kreeg Genève als hoofdstad toebedeeld.

In 474 werd Gundobad door keizer Nepos uit zijn functies ontheven en keerde ontredderd terug naar Gallië. Hij was het niet eens met de verdeling door zijn broers en er ontstond een machtsstrijd. 

Gundobad (486 - 516)

Gundobad slaagde in 486 erin Gundomar te verslaan en diens gebied te veroveren. In 491 overkwam dit ook zijn broer Chilperic ll: hij werd vermoord (volgens Gregorius van Tours door zijn broer Gundobad) De dochter van Chilperic, Clothilde, vluchtte naar het hof van haar oom Godegisel in Genève. Door hem werd zij uitgehuwelijkt aan de Frankische koning Clovis, waardoor Godigisel een goede band met de Franken verkreeg. Met hun hulp slaagde Godegisel erin Gundobad bij Dijon te verslaan (500). Gundobad vluchtte naar Avignon. De Franken belegerden Gundobad in Avignon, maar een verovering werd afgewend door de stad Auxerre aan de Franken af te staan. Een jaar later keerde Gundobad terug met hulp van de Visigoten. Ditmaal werd Godegisel bij Vienne verslagen, gevangen genomen en in 501 door Gundobad gedood.

Na de dood van zijn enige nog levende broer Godegisel regeerde Gundobad als enige koning van Bourgondië tot aan zijn dood in 516. Tijdens zijn regering trachtte Gundobad trachtte zijn positie te versterken door een verbetering van de rechtspositie van zijn Gallo-Romeinse onderdanen in de Lex Gundobada en overwoog hij net als Clovis ook maar katholiek te worden.

Sigismund (Sigismond) (516-523)

Zijn zoon en opvolger  Sigismund (Sigismond) bekeerde zich tot het katholicisme en schonk de Ariaanse heiligdommen aan de rooms-katholieke kerk. Hij trouwde met een dochter van Theoderic (474 - 562), de koning van de Ostrogoten in Italië en kreeg één zoon: Sigeric (Sigerik). Hij liet zijn zoon echter ombrengen op verdenking van verraad. Sigismund was katholiek, maar dat weerhield zijn nicht, koningin-moeder Clothild, er niet van haar zoon Chlodomer, koning van Oréans (511-534), ertoe aan te zetten tegen hem ten strijde te trekken en hem te verslaan (523). Sigismund werd gevangen genomen. Gundomar vuchtte naar de Ostrogoten en vond steun bij de Ostrogotische koning Theodorik. Een jaar later (524) keerde hij terug met een leger, waarmee hij de macht heroverde in Bourgondië. Als gevolg hiervan liet Chlodomer, Sigismund doden, wat volgens Gregorius uit wraak was voor de moord op Clothildes vader Chilperik.

Samen met zijn broer Theuderik I van Metz marcheerde Chlodormer van Orléans naar Bourgondië. Godomar slaagde er met zijn leger in de Franken terug te dringen dankzij de overwinning in de slag van Vézeronce. Daarop liet Gundomar zich uitroepen tot koning.

Gundomar ( Godomar, Gondemar) ll (524 - 532)

Bourgondië (534 - 592)

laatst bijgewerkt: 05-07-07

colofon