3846

Perzische rijk (400 - 330 v. Chr.)

Perzië (479 - 400 v. Chr.)

Artaxerxes (Artachsjathra) ll (404 - 358 of 359 v. Chr.)

Over het Perzische rijk regeerde sinds 404 v. Chr. de Achaemenidische koning Artaxerxes (Artachsjathra) ll, de zoon van Darius ll Nothos.

In 399 v. Chr. hervatte Sparta onder Agesilaos de oorlog tegen Perzië ter bevrijding van de Ionische steden. Deze strijd eindigde in 394 v. Chr. 

Tussen 395-387 v. Chr. streden de Perzen  aan de zijde van Athene, Thebe, Corinthe en Argos tegen Sparta in de Corinthische oorlog. De Perzische vloot, georganiseerd door de Athener Conon, versloeg de Spartanen in de zeeslag van Knidos (394 v. Chr.). 

Boven: Knidos, havenplaatsje op het meest westelijke uiteinde van het Datçaschiereiland in Zuidwest-Turkije. 

In hetzelfde jaar werden de Atheners en Thebanen echter bij Koroneia door de Spartanen verslagen. De Spartanen sloten daarop met de Perzen een overeenkomst om de Bosporus af te sluiten teneinde de graanaanvoer vanuit Zuid-Rusland af te snijden. 

Door bemiddeling van Artaxerxes ll kwam het in 387 v. Chr. tot een vrede tussen de strijdende partijen. (Koningsvrede, vrede van Antalkidas). De Griekse steden in Klein-Azië kwamen weer onder Perzisch gezag. 

Artaxerxes (Artachsjathra) lll (358 of 359 - 338)

In 358 v. Chr. stierf Artaxerxes (Artachsjathra) ll. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Artaxerxes (Artachsjathra) lll Ochos. Deze deed een poging om de verloren gegane autoriteit van zijn dynastie weer te vestigen. Voor een korte periode kwam er een ommekeer in de neergaande lijn. Artaxerxes lll slaagde er in een reeks van wanhopige gevechten, waarvoor vele Griekse huurlingen aangeworven moesten worden, in opstanden neer te slaan in de satrapieën Phoenicië en Syrië.  Hij overwon de afvallige stadhouder Artabazus, verwoestte Sidon en dwong de koning van Cyprus  zijn opperheerschappij te erkennen. In 343 wist hij met hulp van zijn veldheer Mentor, die ook zijn gezag in Klein-Azië herstelde, Egypte te veroveren, dat sinds 405 v. Chr. onafhankelijk was. Het rijk der Perzen bereikte groter aanzien dan het sedert Cambyses ll (529 - 521) en Darius l (521 - 486 v. Chr.) had gekend.

In 338 v. Chr. kwam er een abrupt einde aan een echte herleving van de verloren kracht van het rijk door de dood van de koning. Een eerzuchtige hofeunuch, Bagoas geheten, vergiftigde de koning met het doel een zwakkeling die hij kon manipuleren op de troon te zetten. Na nog twee jaren van intriges was Bagoas in staat zijn opvolger - Arses lll - te vermoorden, samen met zijn hele gezin. Tenslotte slaagde één van de achterneven van Artaxerxes er in Bagoas één van zijn eigen giftige brouwsels te laten drinken. Degene die dit deed zou de geschiedenis in gaan als de laatste Achaemenide: Darius lll. 

Darius lll (Codomannus) (336 - 330)

Toen Darius lll zijn regeringsperiode begon, was het grote rijkssysteem dat door de eerste Darius (522-486 v. Chr.) was ontwikkeld even verzwakt door corruptie en wanbeleid als de Achaemenidische troon met bloed bevlekt was. Egypte en de satrapieën van West-Azië zuchtten onder een strenge overheersing. Babylonië was door belastingheffingen in economisch verval geraakt. Eens bloeiende steden waren kennelijk verlaten. Zo leek Perzië rijp voor een Griekse invasie. In 336 v. Chr. bracht een 20-jarige jongeman, Alexander van Macedonië, een leger bijeen en bereidde zich voor er op voor zijn speer in de bodem van Azië te planten.

Verovering van Perzië door Alexander de Grote (331-330 v. Chr.)

laatst bijgewerkt: 16-6-02

colofon