3651

Anatolië (900 - 700 v. Chr.)

Anatolië (1200 - 900 v. Chr.)
Noord- en West-Anatolië was sinds de Egeïsche volksverhuizing (± 1200 v. Chr.) bewoond door de Phrygiërs en Dardaniërs.
In zuid en zuidoost Anatolië lagen kleine zelfstandige stadsstaten, die vroeger onder Hittitisch bestuur hadden gestaan (Neo-Hittitische stadsstaten) en daarvoor (in de 13e eeuw v. Chr.) deel uit maakten van de confederatie van staten Assuwa (Arzawa), die was gevormd om zich teweer te kunnen stellen tegen de Hittieten. Deze federatie werd ca. 1250 v. Chr. verslagen door de Hittieten onder Tudhaliya IV.

Gaandeweg kwamen deze staatjes onder de artistieke invloed van de Assyriërs en de Arameeërs. 
In West-Anatolië lag het kleine koninkrijk Lydië langs de Egeïsche kust. Het land was vruchtbaar en rijk aan natuurlijke bodemschatten.

Lydië was ontstaan uit de stadsstaat Lycia (Lugga, Lukka).

 
Noord-West Anatolië werd sinds omstreeks 1220 v. Chr. bewoond door de Phrygiërs. De oudste Phrygische teksten dateren uit de tweede helft van de 8-ste eeuw v. Chr. en zijn geschreven in een alfabetisch schrift, dat vermoedelijk aan een Grieks prototype is ontleend. 
In Oost-Anatolië, rond het Van Meer, ontstond in de 9e eeuw uit verscheidene kleine stadsstaten de staat Urartu (Uriatri, Ararat).

In de 8e eeuw v. Chr. kwam Centraal-Anatolië onder de heerschappij van de Phrygiërs. 
Hun cultuur ontwikkelde zich in een gebied dat lag ingeklemd tussen de rivieren Kizilirmac en Sakarya in het noorden. 

Cilicië

Anatolië (700 - 600 v. Chr.)

laatst bijgewerkt: 15-08-02

Colofon