2207

Mycene (1250 - 1218 v. Chr.)

In 1250 v. Chr. deden de Amazonen vanuit het noorden een inval in Griekenland en vielen Athene aan. Theseus wist het gevaar te keren. Amazone-koningin Antiope (Hippolyte) sneuvelde in deze strijd (z. Legende van Theseus)

In 1249 v. Chr. werden in Sparta Helena en Clytaemnestra geboren, twee dochters van koning Tyndareus van Sparta. Als hun vader wordt ook Zeus genoemd. 

In 1246 v. Chr. stierf Heracles. Na zijn dood bleef Eurystheus van Mycene de zonen van Heracles, de Heracliden, bestrijden. 

In 1242 v. Chr. viel  Eurystheus van Mycene Athene aan om te trachten de Heracliden te verslaan. Hij werd echter verslagen en gedood, waarmee er een einde kwam aan Perseus' geslacht. Het volk van Mycene koos Atreus, de zoon van de Phrygische koning Tantalus, als hun nieuwe koning. Dit zou erop kunnen wijzen dat er daarmee een einde kwam aan het Hoge Koningschap van Mycene. Bepaalde Myceense vorsten, zoals Theseus van Athene, zouden nimmer trouw hebben willen zweren aan een koning geen afstammeling was van Perseus.

In 1240 v. Chr. trad Peleus, de zoon van Aecus en Endeïs van Aegina, in het huwelijk met de zeenimf Thetis (één der Nereïden). Tijdens de bruiloft van Peleus en Thetis werd de twistappel tussen de gasten gegooid door de twistgodin Eris. 

In 1239 v. Chr. verzamelden de Heracliden een leger om daarmee Mycene aan te vallen en de troon voor zichzelf te bemachtigen. Atreus versloeg hen en dwong het restant van hun legermacht tot de terugtocht naar het verre noorden. In hetzelfde jaar ondernamen de Epigonen (= Nakomelingen), de zonen van de zeven helden die in 1261 v. Chr. vergeefs hadden getracht Thebe te veroveren, een strafexpeditie tegen Thebe om de dood van hun vader, Andrastos van Argos, te wreken. Zij namen Thebe in en plunderden haar. Als aanvoerder noemt de traditie Alcmaeon, de zoon van Amfiaros. Een nakomeling van Oedipous, Thersander, werd koning van de verwoeste stad.

In 1238 v. Chr. pleegde Theseus' echtgenote Phaedra - nadat zij verliefd was geworden op haar stiefzoon Hyppolyte  zelfmoord.

Toen Theseus hertrouwd was met de jonge Phaedra, zorgde Aphrodite ervoor dat zij stiekem verliefd werd op haar stiefzoon. Deze reageerde afwijzend, en zelfs verontwaardigd op de oneerbare voorstellen van zijn jonge stiefmoeder. Toen Phaedra het hopeloze en het ziekelijke van haar verliefdheid inzag, benam zij zich het leven, niet zonder een brief aan Theseus achter te laten, waarin zij Hippolytus er valselijk van beschuldigde haar eerbaarheid te hebben aangerand en verklaarde niet verder met deze schande te kunnen leven. Hippolytus (mythologie) - Wikipedia

In 1237 v. Chr. besloten Pirithous en Theseus samen naar een nieuwe echtgenote te zoeken. Zij trokken naar Sparta en schaakten daar de toen al om haar schoonheid beroemde Helena, de 12-jarige dochter van koning Tyndareus. Theseus bracht haar naar Athene en liet haar opsluiten totdat zij oud genoeg was om met haar te trouwen. 

In hetzelfde jaar vermoordde Aigisthos (de zoon van Thyestes) zijn oom Atreus van Mycene. Thyestes, de broer van Atreus, maakte zich meester van Mycene's troon.

rechts: tombe van Atreus in Mycene

In 1235 v. Chr. verliet Theseus Athene om voor zijn vriend Pirithous Persephone terug te halen uit de onderwereld. 

Persephone, de dochter van Zeus en Demeter, was als jong meisje door Hades, de god van de onderwereld, geroofd, waarna deze met haar huwde. Persephone verbleef voortaan eenderde deel van het jaar in de onderwereld en tweederde deel van het jaar op aarde. In hetzelfde jaar rukten de Spartanen op naar Mycene en zette zij Thyestes van de troon. Atreus' zoon, Agamemnon, doodde zijn oom, maar Thyestes' zoon Aigisthos bleef gespaard. Vervolgens werd Agamemnon uitgeroepen tot de nieuwe koning van Mycene. 

In 1234 v. Chr. rukten de Dioscuren (Kastor en Polydeukes, de zonen van resp. koning Tyndareus van Sparta en Zeus) met een leger op naar Athene om hun zuster Helena uit de handen van Theseus te bevrijden. Menestheus, een afstammeling van Erechtheus, eigende zich de zich de macht over Athene toe.

In 1233 v. Chr. doodde Agamemnon Clytaemnestra's echtgenote. De Dioscuren rukten op naar Mycene om hun zusters eer te verdedigen, maar nadat Agamemnon een beroep had gedaan op bemiddeling door koning Tyndareus (Helena's vader) kwam er eind aan de ruzie doordat hij instemde met Clytamnestra's huwelijk.

In 1231 v, Chr. werden de Dioscuren door hun rivalen Idas en Lynceus verslagen. Theseus keerde terug naar Griekenland na zijn reis naar de onderwereld en zag dat Athene nu in handen was van Menestheus.Ontgoocheld begaf Theseus zich naar het eiland Skyros, waar koning Lycomedes hem gastvrij opnam.

In 1230 v. Chr. besloot koning Tyndareus van Sparta een echtgenoot te zoeken voor zijn dochter Helena met het oog op een opvolger. Alle huwelijkskandidaten liet hij een eed van trouw zweren zijn toekomstige schoonzoon steeds terzijde te staan. Hij koos Menelaus, de broer van Agamemnon als haar nieuwe echtgenoot. Vervolgens deed Tyndareus afstand van de troon ten gunste van zijn schoonzoon.

In 1219 v. Chr. was de Trojaanse prins Paris, een van de zonen van koning Priamus van Troje te gast bij koning Menelaos van Sparta. Hij verleidde  Helena en haalde haar over met hem mee terug te gaan naar Troje. Na de ontvoering reisde Menelaos vergeefs met Odysseus en Palamedes naar Troje om te onderhandelen over de teruggave van zijn vrouw. 

Terug in Sparta deed Menelaos onmiddellijk een beroep op de eed van trouw die zij hem zijn vader hadden gezworen en al gauw verschenen na Menelaos' oproep tal van dappere mannen, waaronder Achilleus uit Aias, Odysseus van Ithaka, Nestor van Pylos en vele andere dappere mannen. Onder hen waren vele koningszonen, die belust waren op avontuur. Niemand wilde daar ontbreken, waar roem en buit te halen viel. Menelaos en zijn broer Agamemnon van Mycene stelden zich aan het hoofd van de wraakexpeditie. Zo wapenden zich alle stammen van Griekenland tot de strijd tegen Troje, die zich vervolgens inscheepte, overstak naar Klein-Azië en rukten op naar Troje, dat na een belegering van zo'n tien jaar (1209 v. Chr.) tenslotte via de list met het paard werd ingenomen. Homeros tekende Menelaos in de strijd om Troje af als een dapper krijger, die zich vooral onderscheidde bij zijn tweestrijd met Paris, die door ingrijpen van Aphrodite van de dood werd gered. Ook beschermde hij Patroclus' lijk tegen de vijanden. De Attische tragedie stelde hem minder gunstig voor, als een wat kortzichtige en hooghartige figuur. 

Achillus, Odysseus, Patroklos en Ajax waren de grote helden aan Griekse zijde, terwijl op Paris en zijn broer Hektor alle hoop van de Trojanen was gevestigd. Zij kwamen allen in deze strijd om het leven - behalve Odysseus, die bij zijn thuiskomst, na een afwezigheid van twintig jaar, samen met zijn zoon Telemachus de naar de gunsten van zijn vrouw dingende mannen doodde.  De Trojaanse Oorlog (1218 -1209 v. Chr.) 

Gemaakt: 05-03-03; Laatst bijgewerkt: 05-03-03

colofon