Leopold VI de Glorierijke was de jongste zoon van hertog Leopold V en Helena van Hongarije. Tijdens zijn regeringsperiode bestreed hij de Katharen.

Uit zijn huwelijk met de byzantijnse prinses Theodora Angelina kwamen zeven kinderen voort: Gertrudis, Margaretha, Agnes, Leopold, Hendrik, Frederik en Constance. Margaretha trouwde met Rooms-Koning Hendrik Vll.

Leopold overleed in 1230. 

• Agnes (1206-1226), die huwde met hertog Albrecht I van Saksen(-1261)
• Leopold (1207-1216)
• Hendrik, de Goddeloze (1208-1228)
• Frederik II van Oostenrijk (1211-1246)
• Constance (1212-1243), die in 1234 huwde met markgraaf Hendrik III van Meißen (1215-1288)

Frederik ll (1230 - 1246)

Frederik II, bijg. de Strijdbare was de tweede zoon van hertog Leopold VI van Oostenrijk en de Byzantijnse prinses Theodora Angelina. Hij volgde in 1230 zijn vader op als hertog van Oostenrijk. Zijn oudere broer Leopold was al in 1216 overleden. In 1232 werd hij ook heer van Krain (nu een regio in Slovenië). Frederik trouwde met Eudokia Laskarina, dochter van keizer Theodoros I Laskaris, maar verstootte haar in 1229, waarop hij trouwde met Agnes van Andechs-Meranië, dochter van paltsgraaf Otto II van Bourgondië. De Hongaarse koning Béla lV (1235 - 1270) vroeg hem steun in de strijd tegen de Mongoolse hordes die in 1240 Hongarije waren binnengevallen. In ruil daarvoor zou Béla hem een gebied in het westen van het Hongaarse koninkrijk willen afstaan. Frederik kwam zijn belofte echter niet na en Béla werd door de Mongolen verslagen in de slag van Mohi op 11 april 1241. Béla vluchtte naar Oostenrijk, waar hertog Frederik II hem gijzelde, maar Béla wist te vluchten Vervolgens naar Trogir in Dalmatië.Toen de Mongolen zich na de dood van de Grote Khan Oegadai (Ögedei) Khan (11 december 1241) terugtrokken eiste Béla het door Frederik in beslag genomen gebied aan hem terug te geven. In de strijd die volgde op 15 juni 1246 (slag aan de Leitha) werd Frederik gedood toen hij door zijn eigen cavalerie onder de voet werd gelopen.

Vladislav Hertog van Oostenrijk (1246 - 1247) Hertog van Stiermarken (1246-1247), Markgraaf van Moravië (1239-1247)

Vladislav was de oudste zoon van koning Wenceslaus I van Bohemen en Cunigonde van Hohenstaufen. In 1239 werd hij markgraaf van Moravië en in 1246 hertog van Oostenrijk en Stiermarken. Vladislav was gehuwd met Getrudis van Oostenrijk, uit het geslacht Babenberg.

Herman l (1247 - 1250)

Herman l was een zoon van markgraaf Herman V van Baden-Baden en Irmgard van Brunswijk. In 1243 volgde hij zijn vader op als markgraaf Herman Vl van Baden, samen met zijn broer Rudolf I. Na zijn huwelijk vertrok hij echter naar Oostenrijk en liet hij het bestuur feitelijk over aan zijn broer Rudolf. In 1248 erkende paus Innocentius IV de schenking van Oostenrijk aan Herman van Baden, door zijn huwelijk met Gertrude van Babenberg, een nicht van Frederik ll van Oostenrijk, maar na enkele maanden vorderde de paus Rooms koning Willem II van Holland om Oostenrijk te belenen aan Herman. Herman was niet zeer geliefd in zijn nieuwe vaderland. Herman en Gertrude van Babenberg hadden twee kinderen: Frederik en Agnes.

Frederik lll (1250 - 1251)

Frederik lll werd geboren in 1249 en was de enige zoon uit het huwelijk van markgraaf Herman l met Gertrudis van Oostenrijk. In 1250 volgde hij zijn vader op als markgraaf Frederik l van Baden en regeerde samen met zijn oom Rudolf. Hij werd toen tevens als Frederik lll hertog van Oostenrijk, maar moest het jaar nadien al de plaats ruimen voor Ottokar II van Bohemen. 

Frederik verbleef nadien meestal in Karinthië en Beieren, waar hij werd opgevoed samen met Konradijn van Hohenstaufen aan het hof van zijn oom Lodewijk ll de Strenge, hertog van Opper-Beieren. Samen met Konradijn trok hij ten strijde tegen Karel van Anjou om de macht over Sicilië, maar zij werden beiden verslagen en onthoofd in Napels (1268). Volgens sommige bronnen hadden beide jongelui met elkaar een homoseksuele relatie en werden zij daarvoor berecht en onthoofd. Frederik was toen 19 jaar, Konradijn 16.

De brug over de Inn die halverwege de 12e eeuw gebouwd werd, waarnaar de stad Innsbruck is genoemd, maakte van Innsbruck in de 12e eeuw een belangrijke halte in de handelsroutes vanuit Italië en Zwitserland naar Duitsland. In 1187 kreeg Innsbruck stadsrechten.

Oostenrijk (1251-1404)

Gemaakt: 17-11-10

colofon