| 5318 | Sicilië (1113 - 1194) |
|
|
|
|
Roger ll (1113 - 1154) Er kwam pas een eind aan de strijd toen Roger II, zoon van Roger I van Sicilië, de macht naar zich toe trok . In 1113 werd hij graaf van Sicilië en Calabrië. Roger ll breidde het Normandische gebied in Zuid-Italië uit en riep zich in 1128 uit tot hertog van Apulië, Calabrië en Sicilië. In 1130 ontving hij zelfs de koningskroon en werd hij door de tegenpaus Anacletus II te Palermo tot koning van Sicilië gekroond. Onder de Normandiërs, met name de eerste helft van de 12e eeuw onder Roger II, beleefde Sicilië op het gebied van de architectuur, de beeldende kunst, de filosofie en de wetenschap een bloeiperiode. Verder was het militair en politiek een rustige periode waardoor alle aanwezige volken en culturen vreedzaam naast elkaar leefden. Dit veranderde onder invloed van de kruistochten in de tweede helft van de 12e eeuw en leidde tot een grootscheepse emigratie van joden en islamieten. |
|
In 1137 veroverde Roger II Napels en voegde het samen met de door Robert Guiscard en Roger I veroverde gebieden Apulië, Calabrië en Sicilië tot het koninkrijk Sicilië en Apulië. Zijn grote macht bezorgde hem veel vijanden, die hij meestal wist te verslaan. Hij nam hierbij paus Innocentius II gevangen (in 1139) en heerste daarna over geheel Zuid-Italië, Napels inbegrepen. Het gehele rijk werd een pauselijk leen. Later maakte Rogier II grote veroveringen op de Afrikaanse kust (in 1148 veroverde hij de kuststreek van Tunesië) en in de Balkan. Roger ll beperkte de rechten van de adel, verbeterde de rechtspraak en vergrootte de veiligheid. Voor dat laatste zorgde een groot en sterk leger van vazallen en Saracenen. Heel Zuid-Italië was nu stevig in handen van de Noormannen en daarmee was een administratieve eenheid ontstaan die - uitgezonderd de honderdzestig jaar dat Sicilië Aragonees was - zou blijven bestaan tot de eenwording van Italië in de 19e eeuw. Willem I van Sicilië (1154 - 1166) Willem l van Sicilië, bijgenaamd De Boze, was de jongste zoon van graaf Rogier II en Elvira van Castilië. In 1151 werd hij mederegent en in 1154 werd hij na het overlijden van zijn vader koning van Sicilië en Napels. Historisch was Willem van weinig betekenis. Hij liet het bestuur over aan zijn beambten en leidde een decadent leven. Hij was gehuwd met Het koninkrijk bleef echter niet lang meer in handen van de familie D'Hauteville. De laatste van hen, Rechts: Roger ll ontvangt de koningskroon uit de handen van Christus. |
 |
 |
Links: kroningsmantel van Roger ll |
| De dom van Monreale (8 km ten westen van Palermo) werd gesticht in 1174 en is het belangrijkste bouwwerk van de Noormannen op Sicilië. De kerk laat een mengeling zien van Arabische, Byzantijnse en Normandische stijlen. De façade heeft volgens Normandisch gebruik twee torens, die echter nooit afgebouwd zijn. De hoog oprijzende muren aan de oostzijde zijn bedekt met bogen,zuilen en veelkleurige decoraties. Het gebruik van oranje kalksteen en bruine lavasteen versterken het effect. |  |
|
Het is een drieschepige kerk met een open dakstoel. Er zijn twee rijen van negen antieke zuilen met Corinthische kapitalen. Een is er van marmer de anderen van graniet.
De wanden zijn versierd met Byzantijnse mozaïeken uit de tweede helft van de 12de eeuw. Ze geven een volledige cyclus weer van het Oude en Nieuwe Testament. De cyclus begint rechts boven met de schepping. Het beroemde apsis mozaïek stelt Christus Pantokrater voor en zijn gemaakt door Venetiaanse kunstenaars. Het Arabische houten plafond zit vol met kleurige en vergulde decoraties. |
 |
 |
De bronzen deur van de hoofdingang heeft de zelfde verhalende reliëfs als de deur van de dom in Pisa. De bronzen deur in de zij-ingang heeft reliëfs (heiligen)in Byzantijnse stijl. In het sanctuarium staan de sarcofagen van de Noormannenkoningen.
De kloostergang is een rest van het gelijktijdig gestichte Benedictijnenklooster. Prachtig bewerkt zijn de rijen zuiltjes. De meeste zijn tweelingzuiltjes. Op de kapiteeltjes zijn bijbelse, mythologische en wereldse taferelen afgebeeld. |
|
Laatst bijgewerkt: 26-12-07 |
García IV Ramírez van Navarra (1134 - 1150). 