Duitse overheersing (1194 - 1266)

In 1194 was er een eind gekomen aan de Normandische overheersing van Sicilië. Na hevige gevechten werd het eiland geannexeerd door Hendrik VI van Hohenstaufen, een zoon van de Duitse keizer Frederik Barbarossa en getrouwd met een dochter van Roger II.

Hendrik VI van Hohenstaufen (1190 - 1197)

Frederik I van Hohenstaufen (1198 - 1250)

Sicilië ontwikkelde zich zeer snel onder de Hohenstaufens, die ook regeerden over het koninkrijk Napels, met name onder Frederik II van Hohenstaufen (1198 - 1250), met de bijnaam “stupor mundi” (=schudder van de wereld). Op Sicilië werd hij trouwens Frederik I genoemd. Ondanks problemen met de Paus van Rome werd Sicilië nog één keer het centrum van de handel en de cultuur. O.a. de “Constitutie van Melfi”, een voor die tijd moderne grondwet en de Siciliaanse dichtersschool stammen uit die tijd.

Manfred van Hohenstaufen (1250 - 1266)

Na de dood van Frederik II in 1250 werd hij opgevolgd door diens zoon Manfred, de laatste van het geslacht Hohenstaufen, die in 1266 sneuvelde in Benevento door de troepen van de Franse Karel van Anjou.

Karel van Anjou (1266 - 1283)

Siciliaanse vespers

Tegen de heerschappij van koning Karel van Anjou die heerste als een tiran, rees een vrij algemeen verzet. Anjou had er met harde hand zijn gezag opgelegd en daarbij zowel de moslims (die er nog steeds een belangrijke plaats innamen) als de aanhangers van de door hem verdreven Hohenstaufen (Manfred en Konradijn), tegen zich in het harnas gejaagd. Hij had ze van hun land en privileges beroofd, hen verjaagd en vervangen door edelen en boeren uit de Franse Provence. Bovendien hief hij zware belastingen met het oog op zijn geplande oorlog tegen het Byzantijnse Rijk. Pedro III van Aragon, die door zijn huwelijk met een dochter van Manfred aanspraak kon maken op de Siciliaanse troon, was volop in onderhandeling met de vijanden van Karel van Anjou, toen onverwachts de opstand uitbrak.

In 1282 volgde een grote opstand, de “Siciliaanse Vespers”, die uitmondde in een heuse onafhankelijkheidsoorlog. Deze opstand, verspreidde zich vanuit Palermo over het gehele eiland.

Aanleiding was de belediging door een Franse officier van een Siciliaanse vrouw. Deze was op weg naar de avonddienst (de vespers) in de kerk Santo Spirito te Palermo en werd door de officier gefouilleerd op verboden wapenbezit. Dit ontaardde tot een publiek schandaal. In de kerk werd de officier neergestoken, wat het sein gaf tot een algemene moordaanval op al wat Frans (Provençaals) was. Iedereen die het woord "cicero" niet correct kon uitspreken ging eraan. Er waren zeer veel slachtoffers. De troepen van Peter, die zich in 1283 tot koning van Sicilië liet kronen, slaagden er in de rust te herstellen. Over deze dramatische gebeurtenis heeft Giuseppe Verdi een (zelden opgevoerde) opera geschreven, met de titel "I Vespri Siciliani").

Karel van Anjou verplaatste de hoofdstad van Palermo naar Napels. In 1284 werd het Koninkrijk in twee delen opgesplitst, maar beide claimden de naam Koninkrijk Sicilië.

De Sicilianen riepen de hulp in van Pedro III van Aragon,  Zijn troepen slaagden er in de rust te herstellen. Hierna werd het eiland Sicilië bij pauselijk besluit aan Pedro III toegewezen. Het nog steeds over Napels regerende huis Anjou hervormde het bestuur naar Frans model en versterkte het feodalisme in het rijk, waardoor de welvaart in de 14e eeuw een teruggang kende. Het duurde nog twintig jaar voordat de Fransen definitief verdreven werden.

I Vespri Siciliani, schilderij van de Romantische Italiaanse schilder Francesco Hayez (1791-1882)

Spaanse overheersing (1282 - 1402)

Gemaakt: 13-06-06

Colofon