West-Germanen

2630

West-Germanen (ca. 800-)

Volksverhuizingen

Klik hier voor het frame van de pagina

Ca. 800 v. Chr. vond een splitsing plaats in West-Germanen, Oost-Germanen en Noord-Germanen (Scandinaviërs, waartoe o.a. de IJslanders behoren). De verschillen kunnen worden getraceerd door taal en cultuur.

Ca. 700 v. Chr. bereikten te West-Germanen het gebied rond de monding van de Eems en de Weser in Noord-West Duitsland.

Tussen 700 en 600 v. Chr. vestigden zich ook enkele West-Germaanse stammen vanuit dit gebied in het noordelijke kustgebied van de Lage Landen (huidige provincies Groningen en Friesland).

Hoewel Griekse zeelieden in de vierde eeuw voor Chr. voor het eerst melding maakten van Germaanse stammen in Noorwegen en Jutland, traden zij pas in de eerste eeuw voor Chr. in het licht van de geschiedenis, toen zij in contact kwamen met de Romeinen. De belangrijkste historische bronnen voor hun cultuur en verspreiding zijn de geschriften van Tacitus en Agrigola. In de eeuwen daarna zorgen de Germanen in toenemende mate voor onenigheid met hun Romeinse buren.

linkts: Germaanse grafgiften

rechts: Versterkte Germaanse nederzetting (Buchau)

Tot de West-Germanen behoorden:

de Kimbren en Teutonen.
de Juten
de Ambrones
de Cherusken
de Warnen
de Friezen
de Chauken (Chauci)
Suebi (Sueben), waartoe behoorden de Alamannen, Marcomannen, Quadi, Semoni en Hermunduri.
de Saksen
de Angelen
de Chamaven (Chamavi), Saliërs, Chatuari, Brukteren, en Amsivari
de Chatti (van Gallische oorsprong)
de Bataven (van Gallische oorsprong)

laatst bijgewerkt: 30-09-08

colofon