3506
Brittannië (410 - 577) 1
|
3506 |
Brittannië (410 - 577) 1 |
|
 |
Toen de Saksen met hun invasies begonnen was hun stamcultuur minder geromaniseerd dan van enige andere Germaanse stam. De streken die de wilde, heidense Saksen aantrokken lagen in Brittannië, een provincie die zo ver van Rome lag. dat het rijk haar in het begin van de vijfde eeuw liet schieten. Het eiland was niet alleen geïsoleerd door afstand en het Kanaal, maar zijn Latijnse beschaving was zo oppervlakkig, dat de Britse inheemsen na het vertrek van de Romeinen tot hun Keltische talen en hun eigen stamgebruiken terugkeerden. |
|
In de 5e eeuw staken de Angelen samen met de Saksen, Friezen en de Juten Het Kanaal over en vielen het huidige Groot-Brittannië binnen. Naar het schijnt zijn alle leden van de stam der Angelen in de loop van de 5e eeuw overgestoken, want nadien is er nergens op het vasteland meer iets vermeld over hen. Dit in tegenstelling tot de Saksen, Friezen en Juten wier afstammelingen heden ten dage nog in grote getale in hun oude stamlanden wonen. De naam Engeland is naar dit volk genoemd, evenals direct of indirect woorden als Engels, angelsaksisch en anglofiel van het woord Angelen zijn afgeleid. |
| De Saksische invallers - samen met de nauw aan hen verwante Angelen en Jutten - konden hun eigen samenleving ontwikkelen met een minimum aan interne culturele weerstand en externe militaire tussenkomst. In tegenstelling tot de Franken in Gallië, bleven de Saksen hun eigen taal gebruiken en bleven zij trouw aan hun oude "heidense" goden. Alleen in Ierland ontwikkelde zich een eigenaardige cultuur, samen met een nieuwe christelijke kerk, vrij sterk verschillend van die van de keizer en de paus, die voor West-Europa grote betekenis zou krijgen. |  |
| laatst bijgewerkt: 21-07-02 |
