2715
Ostrogotische Rijk (541-555)
|
2715 |
Ostrogotische Rijk (541-555) |
|
 Ostrogoten (526 - 541) Visigoten |
|
Totila zag het feit onder ogen dat dit een strijd op leven en dood tegen het Imperium was en hij verbrandde zijn schepen achter zich door twee gebaren van opperste uitdaging te maken. Hij liet munten slaan, waarop hij verraderlijk in keizerlijk ornaat was afgebeeld en hij joeg de Romeinse Senaat uiteen - toen een machteloos lichaam, maar dat niettemin de Romeinse macht symboliseerde. Tenslotte besloot Totila tot de strijd. Meer dan tien jaar lang woedde de oorlog onbeslist heen en weer, verwoesting op volslagen vernietiging stapelend. |
|
Over Totila, gaat het verhaal dat hij zijn lijfwacht Riggio in koninklijk gewaad liet kleden en hem met pracht en praal naar het klooster van Benedictus van Nursia in Montecassino stuurde. De abt doorzag het bedrog onmiddellijk en riep de valse koning al vanuit de verte toe: “Mijn zoon, leg die klederen af, want zij behoren u niet!” Nu haastte de echte Totila zich naar Montecassino, wierp zich voor Benedictus op de grond en smeekte om vergiffenis. De strenge kloosteroverste verweet de Ostrogotische koning zijn barbaarse daden en deed hem een voorspelling. “Gij zult Rome binnenrukken en negen jaren heersen, maar in het tiende jaar zult gij sterven.” Die voorspelling kwam min of meer uit: In 549 slaagden de Ostrogoten erin Rome op de Byzantijnen te heroveren. In de lente van 552 rekruteerde keizer Justinianus' eunuch en generaal |
 |
|
Totila beval hen te onderscheppen bij Taginae (nu Gualdo Tadino). Hij kwam op tijd en stelde Narses voor de keuze: vechten of een gevaarlijke terugtocht maken over de Apennijnen. Totila wist dat hij in aantal overtroffen werd, maar hij wachtte op versterkingen: 2000 ruiters. Toen die waren aangekomen ging Totila met zijn ruiterij over tot de aanval, maar hij liep in een fuik van Byzantijnse boogschutters die hen van beide kanten beschoten. Vele Ostrogoten vonden daarbij de dood. Na deze eerste mislukte aanval werd een tweede beraamd. Terwijl de Ostrogoten streden tegen Longobarden en de Herulen, werden zij in de flank aangevallen door de Byzantijnse ruiterij. In de vroege avond was de Ostrogotische ruiterij uitgeput en Totila was gewond geraakt. Narses beval nu een algemene opmars. De Ostrogoten vielen eerst aan, maar werden al spoedig op de vlucht gedreven. De Ostrogotische infanterie slaagde er niet in hun colonnes te openen om hen door te laten en werd meegesleept. 6000 Goten sneuvelden. Ook Totila werd gedood in de strijd of in de achtervolging. Het was het laatste optreden van de Ostrogoten in Italië. De slag bij Taginae (552) maakte een eind aan de langdurige strijd, die te boek staat als de Gotische oorlogen, die een groot deel van Italië in woestenij hadden achtergelaten.
De aanhoudende oorlog liet de stad Rome in een staat van bouwvalligheid achter - haast verlaten en troosteloos met een groot deel van zijn omgeving vervallen tot een ongezond moeras. De aquaducten werden nooit hersteld. De districten zonder watervoorraad werden massaal verlaten en de bevoking werd uitgedund tot minder dan 50.000 inwoners, geconcentreerd in de buurt van de Tiber en rond de Campus Martius. |
 |
|
Boven: de slag bij Mons Lactarius, schilderij van Alexander Zick (1845-1907). De zwartharige man in het midden is Teja.
Totila werd opgevolgd door laatst bijgewerkt: 20-10-08 |
Totila (541 - 552)
Narses een groot leger Byzantijnen en barbaren (waaronder. 