2965
Marcus Aurelius - Lucius Aurelius Verus
|
2965 |
Marcus Aurelius - Lucius Aurelius Verus |
|
  Antonius Pius (138-161 n. Chr.)
Na de dood van Hadrianus (117 - 138) had oorspronkelijk de vader van Lucius Aurelius verus, Aelius, benoemd tot zijn opvolger. Door zijn vroegtijdige dood, enkele maanden voor de dood van Hadrianus zelf in 138, benoemde Hadrianus de senator Antoninus Pius tot zijn opvolger. Voorwaarde was evenwel dat hij twee opvolgers zou adopteren, namelijk Marcus Aurelius en Lucius. Gedurende de tijd dat Antoninus Pius regeerde, had Lucius Verus 22 jaar de gelegenheid zich voor te bereiden op het medekeizerschap, maar hij toonde in die tijd weinig interesse. Marcus Aurelius daarentegen kreeg de titel Caesar en had zeer actief deel genomen aan het keizerschap van zijn adoptief vader. rechts: |
 |
|
Marcus Aurelius trouwde met Annia Galeria Faustina, een dochter van Antoninus Pius en Faustina de Oudere. Volgens de plannen van keizer Hadrianus had Faustina met Lucius Verus moeten trouwen en deze twee waren dus verloofd. Toen in 138 Antoninus Pius op verzoek van Hadrianus adoptief vader werd van Marcus Aurelius, moesten de trouwplannen worden gewijzigd en werd de jonge Faustina de verloofde van Marcus Aurelius. Waarschijnlijk werd deze verloving privé reeds in 139 gevierd. Het officiële huwelijk vond plaats in 145.
Toen haar eerste kind geboren werd in 146 kreeg Faustina de titel augusta. Faustina (125 - 175) was geliefd bij het volk als toonbeeld van deugdzaamheid en werd van niet te onderschatten belang voor de machtspositie van haar echtgenoot, ook na haar dood nog vereerd door het leger. Zij kreeg er in de loop van 25 jaar nog twaalf kinderen bij. Na iedere geboorte werden er nieuwe munten uitgegeven. Zes kinderen zouden vroegtijdig overlijden. Faustina's tweede dochter, Lucilla, geboren in 149. In 161 werd Commodus geboren. Hij was de enige overlevende jongen. Als keizer zou hij later zijn zuster Lucilla verbannen en executeren. Eenmaal benoemd tot medekeizer veranderde Lucius zijn naam tot Lucius Aurelius Verus en verloofde hij zich met de inmiddels12-jarige Lucilla, dochter van Marcus Aurelius. Zo kreeg hij de dochter van zijn oorspronkelijke verloofde als bruid. Rechts: keizerin Faustina, Musée du Louvre, Parijs |
 |
boven: |
rechts Lucilla Verus, dochter van Marcus Aurelius en echtgenote van Lucius Verus In 162 trok de slappe en toegeeflijke Verus tegen de Parthen ten strijde, maar hij bleef zelf in Antiochië en liet het oorlog voeren over aan zijn officieren, waaronder Avidius Cassius, die later nog in opstand zou komen tegen Marcus Aurelius. In 164 trouwde hij in Ephese met de inmiddels 15-jarige Lucilla. De campagnes gingen door en in 165 zag Verus kans Syrië en Armenië te heroveren en zelfs nieuw gebied te annexeren. In 166 dwong hij Parthia tot vrede op voor Rome gunstige voorwaarden en keerde in triomf terug naar Rome. De soldaten kwamen echter terug met een agressieve pokkenvirus, die vreselijke epidemieën veroorzaakte en grote gedeelten van het keizerrijk troffen en zelfs geheel ontvolkten. Ook Rome werd zwaar getroffen. |
 |
|
Veel gevaarlijker was de situatie bij de Donau, waar de Romeinse heerschappij bedreigd werd door een nieuwe volksverhuizing, herinnerend aan die van de Kimbren en Teutonen of aan de grote Germaanse invasie uit de tijd van Julius Caesar en Ariovsitus. Van de Donau tot ver in Noord-Duitsland hadden de Germanen zich onder leiding van de Marcomannen aaneengesloten tot een sterk verbond en hun doel was nu, zoals in de tijd van de Kimbrische verschrikking, nieuwe woonplaatsen af te dwingen binnen het Romeinse gebied.
rechts: Romeinse soldaten in de aanval tegen de binnenvallende Germaanse stammen (uit de film: The Gladiator) |
 |
 |
Deze plotselinge invallen waren het onvermijdelijk gevolg van het feit dat de Germaanse stammen in Oost-Europa van alle kanten onder enorme druk werden gezet. Zij probeerden zich een uitweg te banen langs de lijn van de minste weerstand: het zuiden. Het schijnt dat men ditmaal als bijkomende factor ook met Slavische volken te doen had, die van het oosten opdrongen. Achter de welbekende namen van Germaanse stammen duiken in de geschiedbronnen van deze tijd een paar nieuwe namen van volken op, die bij de Weichsel en in de Karpaten gewoond moeten hebben. Vijftien jaar was Marcus Aurelius verwikkeld in de strijd tegen de Marcomannen, volgens Romeinse bronnen de grootste oorlog die door de Romeinen is gestreden.
links: munt van |
 Marcus Aurelius - Lucius Verus (167 - 180)
laatst bijgewerkt: 05-05-07 |