9105
Frankrijk (april - september 1792)
|
9105 |
Frankrijk (april - september 1792) |
|
 Frankrijk (oktober 1789 - maart 1792)
|
|
Op 20 april 1792 verklaarde Frankrijk vooral op aandringen van de Girondijnen aan Oostenrijk de oorlog. De koning van Pruisen en de Oostenrijkse keizer stelden een gemeenschappelijk invasieplan op, hiertoe al in december 1791 in het geheim uitgenodigd door Lodewijk XVI. Marie-Antoinette had intussen de vijand goed op de hoogte gehouden van de Girondijnse plannen. |
 |
De onmiddellijke dreiging van een invasie deed onlusten in Parijs ontvlammen. De spanning liep zo hoog op dat op 20 juni duizenden naar het paleis van de Tuilerieën marcheren en Lodewijk XVI maar net aan de dood ontsnapte. Hij werd gedwongen te drinken op de Natie! De buitenlandse dreiging werd zo groot dat op 11 juli de mobilisatie van de Nationale Garde werd afgekondigd: La Patrie en danger! Door zijn hierbij aansluitende sabotage van de oorlogsinspanning lokte hij de val van de monarchistische Feuillants en de bestorming van de Tuilerieën uit (9–10 aug. 1792), waarbij zijn goed bedoelde bevel tot staking van het bloedvergieten het leven kostte aan het merendeel van zijn verdedigers. Links: Het woedende Parijse volk drong in augustus 1792 het koninklijk paleis binnen |
| Rechts: Een woedende en gewapende volksmenigte doet een geslaagde aanval op de Tuilerieën. De zich fel verzettende Zwitserse lijfwacht wordt afgeslacht. en de koning wordt gevangen genomen. Het nieuws van de val van Verdun (in handen van de Oostenrijkers en Pruisen) leidde tot een golf van paniek waarbij een bloedbad werd aangericht onder vermeende 'verraders' die in verschillende gevangenissen opgesloten zaten. Dit bloedbad staat bekend als de Septembermoorden. Deze gebeurtenissen leidden ertoe dat de Revolutionaire Conventie besloot om op 21 september 1792 de monarchie af te schaffen. De Eerste Republiek (1792-1804) was een feit. Drie dagen later werd de ex-koninklijke familie opgesloten in de Temple. |  |
|
Op 27 september 1792 diende Adrien Jean Francois Duport (1759 – 1798) een motie in bij Assemblée Nationale, waarin toelating van de Joden tot het burgerschap werd verlangd. Hij hield een zeer korte redevoering, waarin hij een toelichting gaf op de motie. Hierna kreeg de oppositie tegen deze motie geen kans om haar mening kenbaar te maken omdat zij door de overige afgevaardigden het spreken werd belet. Een amendement op deze motie maakte duidelijk dat het afleggen van de eed tevens een verwerping inhield van de voorgaande Joodse privileges, mn. dat de Joodse gemeenschappen volgens hun eigen gewoonten bestuurd konden worden door hun eigen leden. De wet eiste dat Joden zich als individuen beschouwden net zoals iedereen in Frankrijk. |
|
laatst bijgewerkt: 04 -04 -04 |
