2310
Salomo (961 - ca. 926 v. Chr.)
|
2310 |
Salomo (961 - ca. 926 v. Chr.) |
|
 Kanaän (1000 - 800 v. Chr.) |
|
In 961 v. Chr. kwam hij door een paleisintrige, waarbij zijn moeder Bathseba, de priester Sadok, de profeet Natan en de legeraanvoerder Benaja een leidende rol speelden, op de troon van Juda en Israël. Voor Israël-Judea begon nu de welvarendste en machtigste periode van haar bestaan. In nog geen 40 jaar zou haar bevolking verdubbelen van ± 400.000 tot ± 800.000 inwoners. Salomo bereikte de leeftijd van slechts 44 jaar. Hij had er slag van om door een verstandige grenspolitiek, een intelligente diplomatie en door politieke huwelijksverbintenissen - ter versterking van zijn positie huwde hij met een Egyptische prinses - z. ook: Egypte (1070 - 525 v. Chr.. - een op vrede gebaseerde buitenlandse politiek te voeren. Salomo onderhield een vloot en organiseerde een leger, waarmee hij het rijk Israël uitbreidde tot aan de grenzen van Egypte.en de Eufraat. Zijn rijk strekte zich uit van Egypte tot de Eufraat en de Middellandse Zee tot diep in het huidige Jordanië.Ter bevestiging van zijn macht deelde hij het rijk in twaalf regionen in, gebaseerd op de oude twaalf stammen van Israël. Salomo wijdt de tempel |
 |
|
Gedurende zijn regering was er geen oorlogvoering nodig en konden de bewoners zich wijden aan de winstgevende tussenhandel via de vele handelswegen die door Israël en Jeruzalem liepen. Samen met zijn bondgenoot koning Zijn rijk was zo veilig dat zijn leger, behalve hier en daar een onbelangrijke beroering neer te slaan, weinig meer te doen had dan de wacht te houden in de wijd verspreid liggende garnizoenen van het koninkrijk. Hij maakte gebruik van deze situatie door zijn energie te wijden aan binnenlandse ontwikkelingen. Door zware belastingheffing financierde hij de uitbouw van de hoofdstad Jeruzalem. In die stad liet hij het grootste monument bouwen van zijn regering: de tempel, die de Ark van het Verbond moest huisvesten, die tot zijn tijd in een nederige tent had gestaan. Salomo liet ook een paleis voor zichzelf bouwen en kleinere paleizen in de buurt ten gerieve van de meest favoriete van zijn vermeende 700 vrouwen. (Sommigen beschouwen Salomo als de grootste minnaar aller tijden en in het Hooglied functioneerde hij als een "patroon der liefde"). Door de bouw van de tempels en de vorming van de residentie dankzij deze belastingheffing en door dwangarbeid maakte Salomo van Jeruzalem een prachtige wereldstad. |
 |
|
Van de tempel die Salomo liet bouwen is niets teruggevonden. Is wordt door sommigen zelfs getwijfeld of deze tempel wel in Jeruzalem heeft gestaan, maar ergens anders. Wel wordt deze in het Oude Testament uitvoerig beschreven. In het Bijbels Museum zijn ook modellen te zien. De tempels werd oor Phoenicische bouwmeesters gebouwd, en moet daarom ook grote overeenkomsten hebben gehad met de Phoenicische tempels uit ongeveer diezelfde periode. Voor of boven de tempelingang stonden twee losse zuilen van koper of brons, die Jachin en Boalz heetten. Ze hadden bolvormige kapittelen en waren versierd met granaatappels, zodat ze op bomen leken. Bij de tempel stonden wagentjes met waterbekkens. Voor de tempel was een voorvertrek van 10 bij 5 meter en 6 meter hoog. De eigenlijke tempel was 30 meter lang ,10 meter breed en 15 meter hoog. Daarin was een kamer van 10 bij 10 meter, het Allerheiligste, waar alleen de hogepriester eenmaal per jaar mocht komen. Om de tempel was een aanbouw van drie verdiepingen. Bij de tempel stond het Huis van het Libanonwoud, een grote zaal met drie rijen van 15 cederhouten zuilen. Dit gebouw had aan één kant een blinde muur en was aan de andere kant open, met een zuilengalerij. |
| In de tiende eeuw voor Chr. herbouwde en versterkte koning Salomon de stad Megiddo (Hebreeuws: Armageddon = het gebergte van Megiddo). De poort die door archeologen in Megiddo is opgegraven dateert uit zijn regeringsperiode, evenals de pakhuizen in Ezeon-Geber, een haven onder toezicht van Salomo aan de Golf van Akaba, waar allerlei soorten goederen werden verhandeld. Salomo sloeg ook munt uit het verbond van zijn vader met Ahiram (Hiram) van Tyrus door Phoenicische handwerkslieden te importeren die zijn eigen handwerkslieden de kunst leerden van het hakken van steen en het bouwen van schepen, gieten en smeden van koper, brons, zilver en goud. Salomo paste ook allerlei vernieuwingen toe ter vermeerdering van de rijkdom van zijn land. Hij nam niet alleen het paard en de strijdwagen over, die zijn vader genegeerd had, maar benutte die ook uit commercieel oogpunt. De beste wagens werden in Egypte gebouwd, de beste paarden werden gefokt in Cilicië, een deel van Anatolië. Het koninkrijk van Salomo lag precies tussen deze landen in, een goede gelegenheid voor Salomo en zijn volk om op te treden als tussenpersonen en handelaren op commissiebasis. Daardoor werd de schatkist aanzienlijk gespekt. |
|
Overal in zijn koninkrijk stichtte hij nieuwe steden en liet hij oude steden opnieuw inrichten. Hij beschermde de wetenschap en de kunsten aan het hof. Salomo is bekend geworden door zijn onmetelijke wijsheid, die hij ten toon spreidde tijdens het rechtspreken. Een Salomons oordeel is nu nog bekend. In de Arabische literatuur zijn nog vele verhalen overgeleverd over de wijsheid, rijkdom en magische krachten de Salomo (Suleiman) bezeten zou hebben. In deze tijd van welvaart liet Salomo door zijn hofschrijvers de oude verhalen en verslagen die voor zijn tijd door alle vorige generaties waren opgetekend, verzamelen en op systematische wijze ordenen en samenvatten. Hieruit ontstonden de boeken die laten zouden worden opgenomen in het Oude Testament. Op het laatst van zijn leven kwam hij, door de invloed van zijn vele heidense vrouwen en bezoekers, tot afgoderij. Dat was de reden dat profeten zijn nageslacht zware tijden voorspelden en de voorspoedige ondergang van de eenheidsstaat. |
 |
|
Na zijn dood in 926 v. Chr. werd hij in Juda opgevolgd door zijn zoon De andere stammen van Israël wilden hem niet zonder meer als koning erkennen, maar eerst in Sichem met hem onderhandelen.Voor Rehabeam ging hiermee akkoord, al was het voor hem een vernedering dat hij zich naar Sichem moest begeven en dat de onderhandelingen niet in Jeruzalem zouden plaatsvinden.(1 Kon. 12: 1-24). In Sichem aangekomen beklaagden de oudsten zich over de zware lasten die hun door Salomo waren opgelegd. Rehabeam trad op zijn zachts gezegd nogal ondiplomatiek op en legde de stammen alleen maar nog zwaardere lasten op. Daarop brak er een burgeroorlog uit, die uitdraaide op het uiteenvallen van het rijk van de Israëlieten in twee elkaar vijandelijke staten: het rijk Juda in het zuiden met als hoofdstad Jeruzalem en het rijk Israël in het noorden met als hoofdstad Sichem. Deze twee koninkrijken zouden ongeveer 200 jaar naast elkaar blijven bestaan. Mede als gevolg van het uiteenvallen van de staat viel in Rehabeams 5e regeringsjaar (921 v. Chr. Er zijn tot nu toe weinig sporen van Salomo's regering gevonden, wat waarschijnlijk te wijten is aan de vele verwoestingen en wederopbouwperiodes, waarbij oud bouwmateriaal hergebruikt werd, die bijna alle plaatsen en steden in Israël hebben ondergaan in de 3000 jaar sinds Salomo. De reconstructietekening die je in in sommige boeken ziet van de paleizen van Salomo berusten geheel op fantasie. Laatst bijgewerkt: 05-03-07 |
Salomo (Salomon, Solomon) werd waarschijnlijk ca. 990 v. Chr. geboren (zijn zoon Rehabeam was 41 jaar toen hij na de dood van zijn vader ca. 926 v. Chr. koning werd (1. Kon. 14:21).