1070
Soemerië (2800 - 2400 v. Cr.) 2
|
1070 |
Soemerië (2800 - 2400 v. Cr.) 2 |
|
 Soemerië (2800 - 2400 v. Chr.) 1
± 2750 - ± 2650 v. Chr. Begin Vroeg-dynastisch 2 of Mesilim periode |
Na de periode Vroeg-dynastisch1 (± 2900 - ± 2750 v. Chr.) volgde de periode Vroeg-dynastisch 2 (± 2750 - ± 2650 v. Chr.) ook wel Mesilim periode genoemd, naar  Mesilim, de koning van Sumer (2542-2508) (Kish-dynastie)
De Mesilim-periode [Indeling van Duitse onderzoekers als Moortgat en Strommenger], komt ongeveer overeen met het eerste deel van het Vroegdynastisch 2. Zij wordt gekenmerkt door een abstracte stijl in de kunst. Moortgat noemde deze periode naar |
 |
|
Kish Over de stadsstaat Kish (of Kisj) regeerde van ± 2630 - ± 2601 v. Chr.
Daarmee zijn de laatste twee vorsten van de dynastie duidelijk historisch en moet de hele dynastie gezien worden als een periode waarin Kish de rol vervulde van de belangrijkste stad van Soemer. Kish was de stad waarvan de koning, de lugal (heerser over een stadsstaat) door de priesterkoningen (ensi's) van de andere steden althans in naam als koning van het hele land erkend werd. In de verdere geschiedenis van Soemer is de eenheid van het land vaak ver te zoeken, maar de titel koning van Kish zou lang zijn faam als koning van heel Soemer behouden, ook al werd volgens de koningslijsten Kish geslagen en het koningschap afgevoerd.
Daarna is er sprake van een Tweede Dynastie van Kish (25xx - 2411 v. Chr.) maar daar zijn tot dusver geen bewijzen van gevonden. Alleen enkele namen van koningen zijn bekend. Ook van latere dynastieën van Kish, zoals de derde dynastie van Kish (2411 - 2381 v. Chr.) van koningin Ur
Volgens geschriften de zoon van Uruk Kort na diens dood groeide Erech uit tot politiek centrum. In de 25ste eeuw v. Chr. breidde Lugalanemundu het rijk uit van de Zagros tot het Taurus-gebergte en van de Perzische Golf tot de Middellandse Zee. Deze koning werd opgevolgd door Mesilim. Het belangrijkste bouwwerk uit die tijd was de stadsmuur van Uruk, 9½ km lang met 900 torens, die de stad tegen vijandige buren moest beschermen. Maar misschien was deze muur wel een paar eeuwen eerder gebouwd. Volgens het Gilgamesj-epos zou deze muur namelijk het werk zijn geweest van de legendarische vijfde koning van Uruk: |
 |
Onder de dynastie van Mesilim kreeg het door verovering de hegemonie over vele kleinere steden in het gebied tussen de midden-Eufraat en de Perzische Golf. Mesilim liet in Kisj naast een tempelcomplex ook een paleis bouwen.
Mesilim is bekend om een geschrift waarin verteld wordt van een stèle die door hem was neergezet om de grens af te bakenen, waarna een langdurige strijd ontstond die uiteindelijke resulteerde in de verovering van Lagash door Mesilim. Onder Mesilims bewind boerde het rijk achteruit. Zijn dynastie werd ten val gebracht door |
|
De strijd om de oppermacht tussen Kish, Uruk en Ur had het land waarschijnlijk danig verzwakt maar onze kennis van het vervolg is erg gebrekkig. De koningslijsten vermelden na de Eerste dynastie van Ur dat het koningschap naar Awan werd weggevoerd en dit was een Elamitische stad. Dit duidt waarschijnlijk op een tijd van vreemde overheersing.
Tussen ± 2550 - ± 2400 v. Chr. drongen vanuit de woestijngebieden in het westen en zuiden steeds meer vreemde stammen het land van de twee rivieren binnen. Zij namen de gewoonten en godsdienst over van de Soemeriërs, maar spraken hun eigen taal. Ook het spijkerschrift namen ze over. (z. Assyrië) Enkele malen werd Soemerië binnengevallen door legers van oorlogszuchtige buurvolkeren. Pas na vele jaren strijd slaagden de Soemeriërs er in zich van deze vreemde overheersers te bevrijden. Maar toen laaide de strijd tussen de stadsstaten weer op, waarbij soms hele steden in de as werden gelegd en tempels werden leeggeroofd. |
|
Lagash
Boven: Reliëf van Ur-Nanshe (dit reliëf bevindt zich nu in het Louvre) Rond 2520 v.Chr. stichtte de priester-koning (ensi) Lagash was op dat moment ook in een langdurige strijd verwikkeld met haar noordelijke buur, Umma, over het bezit van een grensgebied. Een veldtocht tegen Umma eindigde in de gevangenneming en waarschijnlijk de dood van Pabilgaltuk, de vorst van Umma. Ur-Nanshe was vooral een bouwer en maakte van Lagash een zelfstandige welvaartstaat. In een aantal van zijn geschriften pocht hij er over dat het overzeese Dilmun (Bahrein) hem bij wijze van schatting hout leverde. Wat ongetwijfeld mogelijk was als hij enige macht op de havenstad Ur kon uitoefenen. Zelfs als hier slechts handelscontacten achter schuilgaan zullen deze ongetwijfeld de positie van Lagash versterkt hebben. Er zijn van hem een drietal bas-reliëfs bewaard waarop hij en zijn familie geportretteerd zijn.
De opvolger van Ur-Nanshe was Akurgal. Zijn vrij korte regering werd gekenmerkt door de heropleving van het langdurige geschil met Umma om de vruchtbare streek, Guedina. Akurgal schijnt die strijd tegen De grootste vorst uit deze periode is
|
|
Een van de rijkste sleutels van de archeologie tot het leven in het oude Soemerië is de fraai vervaardigde houten "Mozaïekstandaard van Ur" (boven enkele details hiervan), gevonden in een 4500 jaar oud graf in Ur. Deze mozaïektafel, met zijn 46 centimeter brede panelen van ingelegd schelp en lapislazuli biedt een panorama van figuren uit alle lagen van de bevolking. de ene kant laat soldaten zien in gevecht en het voorleiden van de krijgsgevangenen bij de koning (afb. rechtsboven); op de andere zijde treft men ene vredestafereel aan. De koning geeft een banket terwijl zijn onderdanen geschenken aandragen, bestaande uit vee, veldgewassen en andere producten die de basis vormden voor de Soemerische rijkdom en cultuur.
laatst bijgewerkt: 04-08-08 |
Kubaba, een vrouw van erg eenvoudige komaf, die het klaarspeelde Soemer te herenigen na een tamelijk warrige tijd. Later zouden er veel verhalen over haar geschreven worden. Na haar was er nog een vierde dynastie van Kish, waarin o.a. haar zoon Puzur-Sin (2381 - 2356) regeerde. Wel is duidelijk dat Kish zeker niet de enige pretendent voor de opperheerschappij was en lang niet altijd de daadwerkelijke hoofdstad was.
