4090

Koninkrijk Soissons (Neustrië) (511 - 561)

Chlotarius (Clotaire) l Koning van Soissons (511 - 561), Koning van Orléans (524-561), Koning van Reims (555-561), Koning van Parijs (558-561)

Na de dood van Clovis werd het rijk, naar het aloude Frankische boerenerfrecht, verdeeld onder zijn vier zoons. Chlotarius werd koning van Soissons. Voor de komst van de Romeinen was dit het woongebied van de Gallische stam Suessiones, die door de Romeinen werd gerekend tot de Belgae. Nadat de Suessiones zich in 57 aan Julius Caesar hadden onderworpen werd dit gebied een deel van de Romeinse provincie Gallia Belgica, en van 297 de provincie Belgica Secunda. 

Soissons (Noviodonum of Augusta Suessionum) werd de hoofdstad van de Civitas Suessionum. Soissons was het laatste Romeinse bolwerk in Gallië. In 486 versloegen de Frankische koningen Chlodowech en Ragnachar bij Soissons Syagrius, de laatste Romeinse veldheer in Gallië. 

Na de dood van Clovis in 511 werd zijn rijk verdeeld onder zijn vier zonen en kreeg zijn zoon Chlotarius (Clotaire) l dit gebied toegewezen.

In 523 / 524 viel Chlotarius samen met zijn broers Chlodomer van Orléans en Childebert l van Parijs het koninkrijk Bourgondië binnen. Chlodomer sneuvelde en zijn kinderen werden in opdracht van Chlotarius en Childebert gedood. Chlotarius trouwde met zijn weduwe Chrodigilde. Hij liet ook zijn eigen zoon Chramn wegens opstandigheid executeren. 

Het koninkrijk Orléans van Chlodomer werd verdeeld over de drie overlevende broers Theuderic van Metz, Chlotarius van Soissons en Childebert van Parijs.

Vervolgens trokken zij gezamenlijk ten strijde tegen Sigismund (Sigismond) en Godomar van Bourgondië. De Bourgondiërs werden verslagen en hun rijk werd door de drie Frankische koningen veroverd. Theuderic van Metz nam bovendien Sigismunds dochter Suaregotha tot vrouw.

In 531 trokken Theuderic en Chlotarius ten strijde tegen Hermanfrid van Thüringen, omdat deze zijn belofte niet was nagekomen. Zij veroverden Thüringen. Hermanfrids 10-jarige dochter Radegundis (Radegund) en zoon vielen werden als gijzelaars naar St-Quentin in Picardie gebracht voor een christelijke opvoeding.

In 536 veroverde Chlotarius de Provence en bouwde ca. 540 de Frankische heerschappij uit tot aan de Midden-Donau. 

In 541 viel Chlotar met zijn broer Childebert Spanje binnen, een veldtocht die mislukte.

Chlotar meende nu aanspraak te kunnen maken op de troon van Radegundis land van herkomst Thüringen. Om het pad te effenen liet hij de broer van Radegundis, Chlotachar, die eerder rechthebbende was, vermoorden. 

Links: Chlotar en Radegundis

Radegundis vluchtte opnieuw en na lange omzwervingen stelde zij zich onder de bescherming van Medardus, de bisschop van Noyon. Ze vroeg hem haar op te nemen in een klooster, maar de bisschop weigerde, omdat Radegundis getrouwd was. Na vele smeekbeden mocht zij echter toch toetreden in het klooster dat zij zelf gesticht had in Poitiers. Ze schonk het geld dat ze bezat aan de armen en besteedde de rest van haar leven aan het verplegen van leprozen en andere zieken. Radegundis stierf op 13 augustus 587 in Poitiers. Haar graf tijdens werd bij opgravingen in de jaren vijftig onder de kerk van St. Denis ten noorden van Parijs ontdekt, met merkwaardige kunstschatten. Nadat Venantius Fortunatus het tumultueuze leven van Radegundis te boek had gesteld werd  haar graf  een bedevaartplaats. Later werd Radegundis heilig verklaard. 

Na de dood van in 558 van zijn broer Childebert van Parijs was Chlotarius I alleenheerser over het gehele Frankische rijk. Hij stuurde de weduwe van Childebert, Vultrogotha, en haar twee dochters in ballingschap. Zij was een vrome, edelmoedige vrouw en werd later als een heilige vereerd. 

Chlotar regeerde daarna nog drie jaar. In 561 overleed hij. Zijn rijk werd verdeeld tussen zijn vier zoons, Sigebert I van Metz, Chilperik I, Charibert I van Parijs. Zijn zoon Guntramnus erfde het koninkrijk Bourgondië.

Neustrië (561 - 584)

gemaakt: 08-02-08

colofon