2676

Rugiers (Rugi)

De Rugiërs (Rugi) waren waren een Oost-Germaans volk, oorspronkelijk waarschijnlijk afkomstig uit Zuid-West Noorwegen (Rogaland). De oude naam voor deze provincie was Rygiafylke. (de y wordt hier uitgesproken als de Duitse letter ü).

Van daaruit vestigde zich een deel van de Rugiërs in het gebied tussen de mondingen van de Oder en de Vistula aan de zuidkust van de Baltische Zee.

Uit dit gebied werden zij door de Goten afkomstig uit Scandinavië verdreven naar het westen: naar de streek Pomerania, tussen Stralsund in het westen tot aan Gdańsk in het oosten. De naam van het eiland Rügen wijst op hun verblijf in dit gebied.

In de derde eeuw trokken de Rugiërs naar het zuiden en vestigden zij zich in het gebied ten noorden van de Midden-Donau.

Nadat zij uit dit gebied waren weggetrokken vestigden de Rugiërs zich in het begin van de vierde eeuw in Pannonië. Zij beheersten ook het gebied tussen Enns en het Wiener Wald.

Aan het eind van de vierde eeuw namen de Rugiërs het Ariaanse Christendom aan als godsdienst. 

In 430 nam een legereenheid van de Rugiërs deel aan de zijde van Aëtius deel aan de slag bij Arles tegen de Visigoten.

In de vijfde eeuw geraakten de Rugiërs onder de heerschappij van de Hunnen. Ook namen zij deel aan de veldtocht van Attila naar het westen (451)

Na de dood van Attila (453) hergroepeerden enkele Hunnen stammen zich in Zuidoost-Europa in de Donauvallei en Pannonië (Hongarije) en heersten zij over de Slaven in dit gebied. 

In 454 maakten de Ostrogoten (onder hun leider Wandalar (ca. 400 - 459), de Gepiden onder hun leider Ardaric) en de Rugiërs een eind aan de heerschappij van de Hunnen in de slag aan de Nedao (454-455)

Vanaf 453 leefden de Rugiërs onder hun koning Flaccitheus (ca. 450 - ca. 475) als Romeise foederaten in het huidige Neder-Oostenrijk en stichtten in Noricum een eigen koninkrijk.

In 487-488 werden de Rugiërs verslagen door Odoacer, de Germaanse heerser die de laatste West-Romeinse keizer Romulus Augustulus in 476 had afgezet. Deze liet de laatste koning van de Rugiërs, Feletheus (Feva, Feba), de zoon van Flaccitheus, samen met zijn vrouw Gisa als gevangen wegvoeren naar Ravenna, waarna zij werden onthoofd. Fredericus, de zoon van laatste Rugische koning, vond toevlucht bij Theoderik, de koning van de Ostrogoten en sloten zich bij hem aan toen deze in 489 een inval deed in Italië. Sinds die tijd is er van de Rugiërs niets meer vernomen.

Gemaakt: 26-06-04

colofon