4371 |
Rusland (1800-1825) |
|
![]() Tsaar Alexander was hervormingsgezind, maar niet krachtig. Hij ondersteunde in 1805 Oostenrijk en in 1806/1807 Pruisen tegen Napoleon l Bonaparte. Na de overwinning in de slag bij Austerlitz (2 december 1805) op Rusland en Pruisen, bereidde Napoleon zich voor op een wintercampagne tegen Rusland. Onder: Op 8 februari 1807 liep op de Poolse vlakte bij Eylau (nu in Polen: Llawa), de Frans-Russische confrontatie uit op een gruwelijke slachting zonder overwinnaar. Aan Franse zijde sneuvelde 22.000 soldaten, aan Russische zijde 23.000. |
![]() |
![]() |
Op 14 juni 1807 wist Napoleon de Russen opnieuw overtuigend te verslaan in de slag bij Friedland. In juli 1807 sloot Alexander vrede met Napoleon (Vrede van Tilsit), waardoor Rusland bondgenoot werd van Frankrijk en de handen vrij kreeg in Oost-Europa. In de oorlog tegen Zweden (1808-1809) veroverde Rusland Finland. Na de beëindiging van de oorlog tegen de Turken verkreeg Rusland Bessarabië. |
Geërgerd door de Rusland-vijandige politiek van Napoleon in Polen. Oldenburg en Oostenrijk, alsmede door de zware economisch nadele gevolgen van de Europese politiek, brak Alexander met Napoleon in 1811. Na het debacle van de grote Napoleontische legers in Moskou (1812) stelde Alexander zich op aan de top van de anti-Franse colaitie. Op het Weense Congres (1815) bereikte Alexander de vereniging van Polen met Rusland (Heilige Alliantie) Hoewel Alexander aanvankelijk bij zijn volk erg populair was als een charmante en liberale opvolger van van tirannieke vader, keerde de vlksgunst zich tegen hem, die hem ijdel en onoprecht begon te vinden. Rechts: de Russische generaal![]() |
![]() |
gemaakt: 18-04-04 |