8903

De eerste Engelse kolonisten in Noord-Amerika (1585 - 1620)

De Britse kolonisatie van Noord-Amerika kwam aan het eind van de 16e eeuw op gang, toen ook Engelsen zich ook begonnen te vestigen in Zuid-Amerika en de Caraïben. De meeste kolonisten maakten de lange reis naar de Nieuwe Wereld, Amerika op basis van beloften dat zij er goedkoop en vruchtbaar land zouden verwerven en onder het vooruitzicht om er binnen enkele jaren een welvarende boer te worden. 

 
Walter Raleigh had zich na diverse militaire avonturen in onder meer Frankrijk en Ierland aan het hof van koningin Elisabeth opwerkt tot een van haar lievelingen. In 1584 kreeg hij toestemming van de koningin om het Amerikaanse kustgebied te verkennen om daar mogelijk een Engelse kolonie te stichten. De gehele oostelijke kustlijn tot aan de huidige Maritieme Provincies in Canada werd toen aangeduid met Virginia ter ere van koningin Elizabeth I (1559 - 1603). 

Raleigh kreeg voor dit project de eigendomsrechten kreeg over alle nieuw ontdekte gebieden. Dat jaar stuurde hij twee schepen uit onder Philip Amadas en Arthur Barlow om het gebied te onderzoeken. Zij kwamen terug met lovende verhalen over het bezochte land rond Pamlico Sound, en stelden het eiland Croatoan (Roanoke) voor als locatie voor een kolonie. In 1585 werd Richard Grenville, een neef van Raleigh, uitgezonden met 107 kolonisten. De expeditie werd begeleid door Ralph Lane. De ongelukkige tocht startte op 9 april 1585 toen Raleigh en Lane de haven van Plymouth in het zuidwesten van Engeland uit voeren. De reis op het schip Tiger verliep moeizaam onder leiding van Grenvilles agressieve leiderschap van Grenville. Tegen het einde van juni bereikten ze Wococon op de Outer Banks van North Carolina. Op Roanoke Island werd een kolonie gesticht en in augustus van dat jaar zeilde Grenville terug naar Engeland en liet Lane als gouverneur met 107 kolonisten achter om de omgeving te verkennen en een versterkte nederzetting te bouwen. Lane liet zijn manschappen de omgeving verkennen in een straal van bijna 200 km en een fort oprichten om hun nederzetting te beschermen. Zo was Lane de eerste die de Albemarle Sound verkende. Er werd ook contact gelegd met de indianen. Deze werden door de kolonisten slecht behandelden. Zo ontvoerden de kolonisten verschillende malen indianen om goederen of informatie af te persen. Lane kon het ook niet vinden met het opperhoofd van een lokale stam. 
Toen opperhoofd Wingina andere stammen probeerde aan te zetten tot een aanval op de kolonie liet Lane hem, op 10 juni 1586, doden. Deze handelswijzen resulteerde mogelijkerwijs in de roemruchte einde van de Roanoke-kolonisten. Op 11 juni 1586 arriveerde de Engelse zeerover, piraat, kaper, ontdekkingsreiziger en vice-admiraal Sir Francis Drake met verse voorraden. 

Maar er was blijkbaar weinig animo onder de kolonisten om op het eiland te blijven en zo vertrokken Drake en Lane met het grootste deel van de kolonisten naar Engeland. 15 kolonisten bleven achter. Toen John White in 1587 een nieuwe groep kolonisten (89 mannen, 17 vrouwen en 11 kinderen) naar Roanoke Island bracht, bleken de achtergebleven kolonisten te zijn gedood door de lokale bevolking. De nieuwe kolonisten kregen de opdracht het fort te herbouwen. In 1588 vertrok White opnieuw naar Roanoke, maar hij werd door een Frans schip aangevallen en zag zich gedwongen naar Engeland terug te keren. 
Pas in 1590 kon hij de kolonie weer bezoeken, maar die was opnieuw verlaten. Slecht weer dwong White te vertrekken zonder een uitgebreide zoektocht naar de verdwenen kolonisten te doen. De enige aanwijzing was het woord "CROATOAN", gekerfd in een boom.Wat er met de "Lost Colony" gebeurd is, is nog steeds niet bekend, maar de inkerving doet vermoeden dat de overlevende kolonisten de kolonie hebben verlaten om zich bij de Croatoan-stam aan te sluiten.

Links: Jim White bij de inscriptie Croatoan (illustratie gevonden op Historic Mysteries - Lost colony of Roanoke
In 1607 stichtten de Engelsen hun eerste kolonie in Noord-Amerika: Virginia. De naam Virginia verwijst naar de "Virgin Queen" ("Maagdelijke Koningin") Elizabeth I van Engeland. Oorspronkelijk duidde de naam een veel groter gebied aan, te weten het gebied dat door Sir Walter Raleighs expeditie van 1584 geëxploreerd werd. In 1607 werd Jamestown gesticht door de Virginia Company in opdracht van koning James l (1603 - 1625). De oudste permanente Engelse nederzetting in de Nieuwe Wereld  Jamestown was omgeven door een muur van houten palen om het te beschermen tegen de indianen. In Virginia vestigden zich veel Engelse boeren. In Engeland was nieuwe landbouwgrond schaars. 

Rechts: Jamestown (website: Jamestown)
Hier in Amerika was land genoeg en hoopten snel rijk te kunnen worden met de handel in tabak en pelzen. Iedereen had zo zijn eigen reden om naar Amerika te komen. Na een aantal moeilijke jaren als gevolg van honger, ziektes en een conflictueuze relatie met de indianen, ging het vanaf 1612 beter met de kolonie. Dat jaar introduceerde kolonist John Rolfe een bepaalde tabaksplant en die bleek lucratief te zijn. Aan de tabaksteelt had de kolonie zijn eerste economische opbloei te danken.

Links: kaartje van Virginia en Jamestown aan de Chesapeake Baai

Engelse koloniën aan de oostkust van Noord-Amerika (1620- 1700)

Laatst bijgewerkt: 17-05-10

colofon