7151

Hendrik de Zeevaarder (1394 - 1460)

Henrique, hertog van Viseu, was de derde zoon van de Portugese koning João l en de Engelse Philippa van Lancaster. Portugal was, na jaren oorlog onafhankelijk van Castilië, een arm en dun bevolkt land. Niets wees erop, dat het zou uitgroeien tot een wereldrijk. Niemand wist eigenlijk hoe die wereld in elkaar stak. Europa en het Nabije Oosten kenden men goed en globaal wist men dat Azië en enorme omvang had. Van Amerika en Australië had nog geen Europeaan gehoord en van Afrika was de noordkust in kaart gebracht, maar hoever het zich nog zuidwaarts uitstrekte wist niemand. 

Links: Joao l (1357 - 1433)

Rechts: Hendrik de Zeevaarder
Dit soort kaarten zou Europa de nodige navigatiemiddelen bezorgen om aan de grote ontdekkingen te beginnen. Zij werden opgesteld door joodse kaarttekenaars, die toegang hadden tot Noord-Afrikaanse en islamitische informatiebronnen, die voor christenen gesloten bleven. Vooral de moslims putten hun uitgebreide kennis van Afrika uit vele en uitstekende reisbeschrijvingen. De bekendste is wellicht die van Ibn Battoeta, die lndia, China, Indonesië en Turkestan bezocht, alvorens hij in 1353 in Niani, de hoofdstad van het Mali-imperium arriveerde en ons meteen het beste ooggetuigenverslag over dit rijk bezorgde. In Sagres verzamelde Hendrik ook zeevaarders en geleerden uit allerlei landen, die zich onder zijn leiding gingen bezighouden met geografische onderzoekingen en met het bouwen van schepen, die konden varen op de oceaan, want met de oude schepen kon alleen dicht langs de kust worden varen. Het eerste reisdoel was het verkennen van de westkust van Afrika Portugezen in Afrika

In 1460 overleed hij. Zijn stoffelijke resten werden bijgezet in het klooster van Santa Maria de Vitória in Batalha. Na zijn dood zetten de Portugezen hun verkenningen van de Afrikaanse kust voort. 

laatst bijgewerkt: 10-06-10

colofon