7224
Frankrijk (1560-1589)
|
7224 |
Frankrijk (1560-1589) |
|
 Frankrijk (1547-1560)
|
| In zijn streven naar godsdienstvrede kwam hij onder de invloed van admiraal Gaspard de Coligny, die als leider van de Protestanten naar voren was getreden, die in de strijd tegen Spanje de mogelijkheid zag tot een nieuwe nationale eenheid. Daar de koning weigerde de knoop door te hakken door radicaal partij te kiezen bleef de toestand onzeker. Rond de jaren '70 ontstond er oorlogsmoeheid en werden er wapenstilstanden en zelfs vredesakkoorden gesloten, zelfs de Coligny werd zelfs toegelaten tot het hof. Een echte oecumenische vrede leek mogelijk in Frankrijk, toen in 1571 de protestantse vorst Henri de Navarra ging trouwen met de katholieke Margaretha van Valois, de zuster van koning Karel IX. De protestantse adel was genodigd en kwam ook naar Parijs voor de bruiloft. |  |
 |
In 1572 leek Catharina buitenspel te raken. Karel IX onttrok zich aan haar gezag en trok naar de Hugenoten. Hij wilde de oude anti-Spaanse politiek weer oppakken. De zuster van de koning stond op het punt Hendrik van Bourbon, overtuigd hugenoot, te huwen. Catharina greep bijzonder wrede wijze in. In de nacht van het huwelijksfeest op 23-24 augustus 1572 werden honderden Hugenoten overvallen en gruwlijk vermoord tijdens de zogenaamde Bartholomeüsnacht , terwijl zo wil het verhaal de koning uit het vensterraam toe keek. In Parijs vielen die nacht vermoedelijk 500 doden, buiten Parijs in de volgende dagen zeker 30.000 (volgens sommige bronnen zelfs 35 tot 40.000)! . De protestanten, die naar schatting toen zeker een derde van de bevolking omvatten, verloren in één slag zijn leiders. |
|
Na de dood Omdat hij als derde zoon weinig kans maakte ooit koning van Frankrijk te worden, slaagde hij er in zich via diplomatieke manoeuvres in 1573 tot koning van Polen te laten kiezen, maar deze functie beviel hem allerminst. De Poolse adel liet de koning namelijk weinig reële macht over. Toen hij bij het afleggen van de troonseed aarzelde om een passage te bevestigen, waarin de tolerantie van alle godsdiensten werd bevestigd, snauwde een Poolse magnaat hem in het Latijn toe: "Si non íurabis, non regnabis" (Als je niet zweert, zul je niet regeren). Na enkele maanden hield Hendrik het voor gezien en vluchtte hij heimelijk weg uit Kraków, maar maakte eerst een plezierreis door Noord-Italië, waar hij de dood van zijn broer vernam. In mei 1575 te Reims tot koning van Frankrijk gekroond. |
 |
 |
Hendrik lll was gecultiveerd en intelligent, maar leefde behoorlijk decadent en liet zich beïnvloeden door zijn mignons (lievelingen), zoals de vriendjes rond hem heen werden genoemd. ze werden er van verdacht homoseksueel te zijn en vrouwenkledij te dragen. Zijn zeer artistieke aanleg leefde hij uit in grandioze festijnen, ondanks de telkens opvlammende strijd met de hugenoten. |
|
Plannen voor een huwelijk (in 1571) met de achttien jaar oudere koningin Elizabeth I van Engeland vonden geen doorgang; Elizabeth was protestant en Hendrik katholiek. Bovendien zou Elizabeth dit huwelijk alleen geopperd hebben om vijand Spanje te stangen. Hendrik III trouwde met Louise van Lotharingen, doch dit huwelijk bleef kinderloos.Zijn artistieke aanleg leefde Hendrik III uit in grandioze feestelijkheden, ondanks de telkens opvlammende strijd met de hugenoten. Deze strijd werd zelfs nog heviger, toen de hugenoot Hendrik van Navarra plots de wettige troonopvolger werd na de dood van 's konings jongste broer, Frans van Anjou. Het werd de koning in brede kring kwalijk genomen dat hij zich te sterk liet beïnvloeden door de protestanten, en zich in toenemende mate toegeeflijk opstelde tegenover de hugenoten. Daarom organiseerden zijn tegenstanders zich in de Ligue, een Heilig Verbond van conservatief-katholieke fanatici, onder leiding van Henri de Lorrain, duc de Guise, een van de aanstichters van de Bartholomeüsnacht. De Guise koesterde de ambitie spoedig Hendriks plaats in te nemen en genoot daarbij een immense populariteit bij de Parijse bevolking, die hij met een lastercampagne tegen de koning opzette. Hij haalde de band met Spanje nog nauwer aan en sloot met koning Rechts: Henri de Guise |
 |
 |
In de overtuiging dat hij nooit helemaal de meester zou zijn in zijn koninkrijk zolang De Guise in leven was, besloot Hendrik lll in een wanhoopspoging deze té machtige bondgenoot te laten vermoorden. Op 23 december 1588 legde de lijfwacht van Henri III, onder leiding van Laugnac een hinderlaag in een van de gangen in het kasteel van Blois en doodde Henri de Guise met enkele degenstoten. 'Dood is hij nog groter dan levend', zou de koning uitgeroepen hebben bij het zien van het lijk van deze prins die hem keer op keer getrotseerd had. De volgende dag liet Hendrik lll diens broer en medestrijder kardinaal Louis de Guise terechtstellen.
Parijs was in rep en roer: De koning werd van zijn troon vervallen verklaard. Onder: Moord op hertog de Guise, |
|
Tijdens de nu volgende belegering werd hij door de fanatieke monnik Jacques Clément op 1 augustus neergestoken. Hij overleed de volgende dag aan zijn verwondingen, in het koninklijk kasteel van Saint-Cloud, nabij Parijs. Hij werd opgevolgd door Hendrik van Navarra, die de naam Op 5 januari 1589 overleed in Blois Catharina de Medici, 69 jaar oud. Het beeld van Catharina de Medici in de geschiedenisboeken is heel dubbel. Enerzijds wordt zij als wrede koningin beschreven, anderzijds wordt haar invloed op de Franse hofcultuur alom geprezen. laatst bijgewerkt: 07-02-04 |
Frans ll werd opgevolgd door zijn broer 