6445

Unie van Kalmar (1412 - 1448)

Erik Vll van Pommeren (1412-1439)

Margrethe werd opgevolgd door haar Slavische achterneef Erik van Pommeren

Door zijn relatie met het Deense koninklijk huis was hij door de zus van zijn grootmoeder, Margrethe I, uitgeroepen als haar opvolger voor de Deense troon. Volgens de bepalingen van de Kalmar Unie van 1397, werd Erik van Pommeren na de dood van Margrethe in 1412 uitgeroepen tot koning van heel Scandinavië. Als Erik VII was hij koning van Denemarken, als Erik III koning van Noorwegen en als Erik XIII koning van Zweden. 

Erik van Pommeren was de zoon van Wartislaw VII van Pommeren en Maria van Mecklenburg, de enige nog levende kleindochter van Waldemar IV van Denemarken en ook een afstammeling van Magnus I van Zweden en Haakon V van Noorwegen. In 1406 trouwde Erik met Philippa, dochter van koning Hendrik IV van Engeland.

Noorwegen bleef onder Deense heerschappij tot 1814, maar de Zweden probeerden herhaaldelijk onder de Deense macht uit te komen. De eerste onafhankelijkheidsonlusten braken in 1434-36 uit; gedurende de rest van de 15e eeuw slingerde de Zweedse rådsstyre tussen onafhankelijkheid en onderdanigheid aan de Deense Kroon. 

Uit bronnen blijkt dat Erik een standvastig persoon was, met een scherp verstand. Een groot deel van zijn ambtstermijn werd gekenmerkt door zijn geschillen met de graven van Holstein. Hij wilde Zuid-Jutland (Sleeswijk) terugveroveren middels een politiek van oorlog voeren, in plaats van onderhandelingen. Het resultaat was een uitputtende oorlog. Hij kon geen terreinwinst boeken, en verloor sommige stukken die Margaretha al had veroverd. De oorlog was een molensteen voor de Deense economie.

Toen er in 1430 en later verzet kwam tegen zijn beleid van de Deense en Zweedse adel, verliet hij Denemarken. In 1439 werd hij afgezet. Alleen in Noorwegen mocht hij nog regeren, omdat het koninkrijk, in tegenstelling tot de andere twee leden van de Kalmarunie, erfelijk was. In 1442 handigde hij ook Noorwegen over aan zijn neef Christoffel III van Beieren.

 

Op een landtong, waar de Sont op zijn smalst is liet de Deense koning Erik Vll rond 1420 een fort bouwen om tol te heffen op de langsvarende schepen. Op deze plaats werd in 1574 het slot Kronburg gebouwd. Aan de overkant van de Sont ligt Helsingborg.

Christoffer lll af Bayern (1440-1448) koning van Denemarken, Noorwegen en Zweden

Christoffel lll Beieren was de zoon van Johan van Palts-Neumarkt en Catherina Vlatislava, de zuster van koning Erik (VII) van Pommeren. Johan van Palts-Neumarkt was een zoon van koning Ruprecht van de Palts.  

Na de troonsafzetting van zijn oom Erik VII werd Christoffel in 1439 eerst als regent en in 1440 als koning gekozen door de Deense adel. Zij wilden waarschijnlijk een marionet op de troon. In 1441 werd hij ook erkend als koning van Zweden. In 1441 sloeg Christoffel met harde hand een volksopstand neer in Jutland. Ook tijdens de rest van zijn regeringsperiode bleef hij hard optreden tegen het gewone volk. Hij ondersteunde de steden en de handel. Tijdens zijn regeringsperiode werd Kopenhagen de officiële hoofdstad van Denemarken. Christoffel trouwde in 1445 met Dorothea van Brandenburg. Hij stierf op 5 januari 1448. Zijn vrouw hertrouwde daarna met Christiaan I van Denemarken.

Denemarken (1448 - 1588)

laatst bijgewerkt 13-02-10

colofon