Het bekendste voorbeeld van hoofse literatuur zijn de Arturromans. Daarin wordt een schoolvoorbeeld gegeven van de hoofse ridderwereld. Ridders zijn hier niet alleen dappere vechtersbazen, maar ook voorbeeldige minnaars. Ze brengen op aangename wijze hun vrije tijd door, ze genieten samen met elegante vrouwen van muziek, wijn, gezelschapsspelen en van de liefde. In het echte leven was dit alleen weggelegd voor wie tijd en geld hadden: zij konden hoofs eten, dansen, converseren en zich smaakvol en kostbaar kleden. Zij namen een voorbeeld aan de helden uit de hoofse verhalen.

Tussen 1165 en 1185 ontstonden zijn epen Lancelot, Yvain en Perceval, die later door onder andere Wolfram von Eschenbach bewerkt werden. Chrétien de Troyes stierf omstreeks 1190. Over zijn leven is weinig bekend. Tussen 1160 en 1181 woonde hij in Troyes, waar hij als hofdichter in dienst was van Maria, de hertogin van Champagne, een dochter van Eleonora van Aquitanië. Later was hij aan het hof van Filips van de Elzas, graaf van Vlaanderen, die hem stof leverde voor zijn graalroman.

Hij schreef vijf ridderromans rond het Arthur-thema: Érec et Énide, Cligès, Lancelot (opgedragen aan de hertogin), Yvain en Perceval (onvoltooid). Zijn romans zijn vanaf het begin van de 13e eeuw veel vertaald en nagevolgd. Onbekend zijn de bronnen waaruit hij zelf inspiratie heeft geput. Wel is duidelijk dat hij veel belangstelling toonde voor het leven en de liefde aan het hof. Ook heeft hij werk van Ovidius vertaald of bewerkt. Chretien de Troyes was een van de eerste schrijvers die schreef over de Heilige Graal. Hij beschreef het in de ridderroman Perceval.

colofon

Gemaakt: 14-12-05