| 5317 | Sicilië (1059 - 1113) |
|
|
|
 |
|
Boven: Paleis der Noormannen in Palermo. Op de fundamenten van een Arabisch fort uit de 9e eeuw bouwden de Noormannen dit paleis. Van het oorspronkelijke interieur rest nog slechts de zaal van Roger ll. In 1061 begon Robert aan die onderneming en nam, samen met zijn broer Roger, Messina in. Daarna concentreerde Robert zich weer op Apulië. Pas toen daar alle verzet de kop was ingedrukt en de laatste Byzantijnse stad, Bari, in 1071 gevallen was, ging hij zich opnieuw met de verovering van Sicilië bemoeien. Robert en Roger namen in 1072 samen Palermo in, maar na die overwinning keerde Robert definitief naar Apulië terug en liet de verovering van de rest van Sicilië aan Roger over, die daar bijna twintig jaar over zou doen. Roger ging anders te werk dan de Noormannen dusver. Hij probeerde zo weinig mogelijk vijanden te maken en daarom onderdrukte hij de onderworpen bevolking en hun leiders niet, maar gaf hun een plaats in de samenleving en werkte met hen samen. Hij maakte dankbaar gebruik van hun kennis en ervaring en voerde met hun hulp aanzienlijke verbeteringen door in het bestuur van zijn gebied. Arabieren bekleedden hoge posten in zijn regering. Zowel de orthodoxen (de christelijke kerk was in 1054 gescheiden in een orthodox en een katholiek deel) als de islamieten, mochten hun geloof blijven belijden. Roger wist het beste uit de verschillende culturen te verenigen en daardoor werd Sicilië een van de meest welvarende gebieden van Europa. Rechts: Binnenplaats van het paleis der Noormannen in Palermo
|
|
 |
Op het vasteland was de stabiliteit ver te zoeken. Zolang Robert Guiscard leefde ging het nog wel - al was hij een tijdlang geëxcommuniceerd vanwege zijn gewelddadigheden - maar na zijn dood in 1085 slaagden zijn opvolgers er niet in de eenheid te bewaren en werd Zuid-Italië het toneel van elkaar bevechtende adellijke families. Het werd zo erg dat paus Links: Capella Palatina, Arabisch-Normandische architectuur met Byzantijnse mozaïeken. Deze paleiskapel dateert uit de 12de eeuw |
|
Laatst bijgewerkt: 26-12-07 |
Urbanus II in 1089 een concilie bijeenriep in Melfi in de hoop de vechtersbazen te bewegen tot een godsvrede. 