2331

Meden en Perzen (1400 - 900 v. Chr.)

 

± 1400 v. Chr. trok een groep Arische stammen (proto-Iranen) - waarschijnlijk voortgekomen uit de Andronovo-cultuur  - vanuit het noordoosten het Iraanse Hoogland binnen. xxx


Het plateau waarop zij zich aanvankelijk wilden vestigden was echter één van de droogste en minst herbergzame streken op aarde. In het noorden werd het overheerst door een ruige bergketen: het Elbroes Gebergte (z. foto rechts) met toppen boven de 4000 meter. 
De centrale hoogvlakte was bedekt met zoutwoestijnen en was door de verzengende hitte in de zomer en vaak bittere kou in de winter was het land nauwelijks geschikt voor het hoeden van vee. Op zoek naar betere gronden trokken de Iraanse stammen daarom geleidelijk verder.

Tussen ± 1300 - 900 v. Chr. trokken deze Iraanse stammen, waaronder de Meden en de Perzen op zoek naar betere gronden over de Iraanse Hoogvlakte. Eerst westwaarts, langs de voet van het Elboers Gebergte en vervolgens in de richting van het Zagros Gebergte. 

In 1150 v. Chr. namen de Elamieten wraak door de stad Babylon te verwoesten. 

Een groot deel van het land van de Elamieten werd bewoond door de Meden.  

De Perzen bereikten uiteindelijk de zuidwestrand van de Iraanse Hoogvlakte en kozen uiteindelijk een slecht verdedigd gebied in het bergachtige achterland van Elam. Zij bleven daar lang genoeg om wortel te schieten en groot deel van de cultuur én het gebied van de Elamieten op te slokken. 

Meden en Perzen (900 - 700 v. Chr.)

laatst bijgewerkt: 16-05-01

colofon