Het is de eerste cultuur waarin resten zijn gevonden die duiden op de domesticatie van het paard. Deze cultuur was verspreid in het gebied tussen Dnjepr en Don, juist ten noorden van de Zee van Azov. Zij heeft invloed ondergaan van de Tripoljecultuur (Tripilje in het Oekraiens) meer naar het westen. De vondst van paardengebitten met sporen van slijtage ten gevolge van een bit, doet vermoeden dat de Sredny Stog-mensen ook al op de rug van het paard reden, drieduizend jaar eerder dan het tijdstip waarop dat is begonnen volgens de gangbare theorieën (die ervan uitgaan dat de mens het paard eerst voor een wagen spande en pas veel later rechtstreeks op het dier is gaan rijden). De Sredny Stog-mensen hadden nog geen wagens, dus waarvoor zou een bit anders moeten dienen?). Ze bedreven enige akkerbouw, maar veehouderij was waarschijnlijk hun belangrijkste bron van bestaan. Het rijden te paard zou het bijeendrijven van kuddes runderen en schapen zeer hebben vergemakkelijkt.

De Sredny Stog-cultuur werd opgevolgd door de Jamnacultuur (3600 - 2300 v. Chr.), die vermoedelijk uit haar is voortgekomen.

In het kader van de Koergan-hypothese van Litouws-Amerikaanse archeologe Marija Gimbutas, zou deze archaeologische cultuur de "Urheimat" (oorsprongsland) van de Proto-Indo-Europese taal kunnen vormen. Het woord Koergan duidt op de Russische naam voor grafheuvels die opgeworpen werden  over een graven in het laagland rond de Zwarte Zee zijn aangetroffen. De koergancultuur of schachtgrafcultuur bestond van het vijfde tot het derde millennium v.Chr.  Deze hypothese heeft grote invloed uitgeoefend op het onderzoek naar de Indo-Europese talen en culturen maar is nogal omstreden. Een aantal culturen en volkeren gebruikten de koergans waaronder de Srubnacultuur, de Jamnacultuur, de Scythen, de Sarmaten, de Hunnen en de Koemanen.

Gemaakt: 02-08-06

colofon