1534
Cycladen ( 2600 - 2500 v. Chr.)
|
1534 |
Cycladen ( 2600 - 2500 v. Chr.) |
|
 : Cycladen (4000 - 2600 v. Chr.) Vanaf ± 2600 v. Chr. vervaagde de Grotta-Pelos cultuur op de Cycladen en werd vervangen door een andere: de Keros-Syros cultuur, genoemd naar de twee Cycladische eilanden. De Keros-Syros cultuur (2600 - 2300 v. Chr.) onderscheidde zich van haar voorgangster door een sterk uitgebreid gebruik van metalen, dat gepaard ging met een algemeen vertoon van rijkdom. De dorpen werden groter en er zijn aanwijzingen dat er een soort administratief beheer was georganiseerd rond een centrale distributie van goederen. Hoewel de Cycladiërs noch konden lezen noch konden schrijven - in feite over geen enkel schrijfsysteem beschikten - mag men toch wel aannemen dat zij een soort administratie konden voeren en, wat van even groot belang was, zaken afmeten met een betrekkelijk hoge graad van nauwkeurigheid. Eigendom werd aangegeven door het gebruik van zegels. Op potten komen sporen voor van een numeriek systeem. En hoewel men niet rechtstreeks heeft vastgesteld dat op de vroege Cycladen gewichten werden gebruikt, heeft men dat wel gedaan in Troje ll, dat in dezelfde tijd bestond als de vroege Cycladische cultuur (± 2600 - ± 2300 v. Chr.). Schliemann vond paren zilveren staven die zo sterk overeenkwamen in gewicht dat hun gebruik als standaardgewicht duidelijk was. Vier ervan verschilden zelfs, na 4000 jaar gedeeltelijke oxidatie, slechts enkele grammen. Voor een ongeletterd volk getuigt dit van een indrukwekkend hoog niveau van ontwikkeling. De Cycladische huizen waren klein en de kamers waren zelfs nog kleiner, vaak niet meer dan 1,75 meter lang, met ruimte voor één of twee bedden en niet veel meer. Tijdens de Grotta-Pelos periode werden de muren van de huizen niet afgewerkt. Nu werden zij bedekt met pleisterkalk en vaak beschilderd. Hout was er in die tijd genoeg en werd bijna zeker gebruikt voor zolderbalken en kan ook heel goed gebruikt zijn voor de bovenbouw van de gebouwen. Graven werden beter afgewerkt, de inhoud gevarieerder en meer verfijnd. Nieuwe vormen van aardewerk verschenen: de kom met één handvat en de sauskom (een vat met een handgreep aan de ene kant en een tuit aan de andere - kortom een kruik in wording. Voor het eerst ook begonnen graven en woonplaatsen aanzienlijke hoeveelheden metalen voorwerpen te bevatten: speerpunten, dolken en een grote verscheidenheid aan versieringen. De ruïne van een fort bij Chalandriani op Syros leverde een prachtige zilveren diadeem op met een patroon van sterren, dieren en vogels in de oppervlakte geprikt. |
 |
Eén van de grootste raadsel van de Bronzen tijd in het Egeïsche gebied vormen de kleine stenen beeldjes, gesneden in zeer nauwkeurige verhoudingen van hoofd en torso tot benen.
Over de godsdienst van de Cycladiërs weet men feitelijk niets. Met de Myceners en de Minoërs hadden de Cycladiërs gemeen dat zij niet hielden van grote tempels en afgodsbeelden. Hun religie was een zaak op kleine schaal, een persoonlijke zaak. Het schijnt dat bepaalde vogels en bomen een heilige betekenis gehad hebben. Maar wie de Cycladische goden waren is niet bekend. De kostbaarheden die men de overleden meegaf zouden de indruk kunnen maken dat de Cycladiërs zich sterk bezighielden met het hiernamaals, maar waarschijnlijk werden deze kostbaarheden meegegeven als teken van achting voor wat de man tijdens zijn leven geweest was. |
|
Een Viking-hoofdman werd begraven met zijn zwaard en zijn trouwe jachthond, hetgeen inhield dat niemand anders waardig was om het ene te hanteren of de andere te bevelen. Zo was het ook met een wapen of een drinkbeker in een Cycladisch graf; de eigenaar had tijdens zijn leven uit die beker gedronken - misschien met volle teug - en niemand zou dat na zijn dood doen.
Te oordelen naar de schatten die Schliemann in Troje ll en bij Mycene heeft gevonden, werd er gestadig een enorme schat aan kostbaarheden uit de circulatie genomen als de rijken en groten stierven - hetgeen een geweldige aansporing was voor de handwerkslieden en handelaars om deze voorwerpen te vervangen en een even grote aansporing voor de grafrovers om ze te stelen. Er was duidelijk sprake van een actieve handel waarbij de Cycladische eilanden een strategische plaats nabij het centrum innamen, met in- en uitvoer van handelswaren in alle richtingen. De bewoners van de Cycladen waren niet alleen tussenpersoon in de handelswereld maar exporteerden ook hun eigen goederen. Op enkele eilanden van de Cycladen bevonden zich metaallagen. Elk eiland produceerde zijn eigen plaatselijke wijn. Naxos en Paros waren beroemd om de kwaliteit van hun marmer. Als gevolg daarvan hadden de eilanders wat men nu een gunstige handelsbalans zou noemen, en werden welvarend.
Laatst bijgewerkt: 03-01-03 |
