Krum (803 - 814)

Malamir (831 - 836)

Presian (836 - 852)

Boris l (852 - 889)

Van 852 tot 889 regeerde Boris l. Door hem werd Bulgarije een Christelijke staat. Hij was geen utgesproken militaire leider, waardoor Bulgarije enkele nederlagen moest incasseren tegen de Byzantijnen en de Serven. Onder druk van keizer Michael lll van het Byzantijnse Rijk ging Boris over tot het Christendom. Al zijn onderdanen werden gedwongen zich te laten dopen en zij die weigerden, werden geëxecuteerd.

Onder zijn zoon Vladimir liet de Bulgaarse aristocratie nog eenmaal haar tanden zien. De bojaren vonden in de nieuwe koning een bondgenoot. Hij voerde de oude heidense verering opnieuw in. Boris zag vanuit zijn klooster hoe zijn levenswerk, dat bijna voltooid was, ernstig bedreigd werd. Hij besloot in te grijpen. Zijn prestige was zo groot dat hij onmiddellijk terug de touwtjes in handen had. Hij zette Vladimir af en liet hem blind maken. Hij riep een staatsraad samen, waarop zijn interventie religieus gesanctioneerd werd en zijn jongere zoon Simeon verkozen werd tot nieuwe koning. 

Simeon (893-927)

Van 893-927 werd Bulgarije geregeerd door Boris' tweede zoon Simeon. Hij was de eerste tsaar van het Bulgaarse tsarenrijk.Hij breidde het grondgebied van Bulgarije aanzienlijk uit en in de 10e eeuw besloeg het rijk grote delen van voormalig Joegoslavië, Albanië en het noorden van Griekenland. De eerste hoofdstad was Pliska, in 893 opgevolgd door Preslav.

Met Simeon was er geen gevaar voor een restauratie van het heidendom: hij was monnik. Boris maakte nu zelf zijn werk af door de Griekse taal in de hele Bulgaarse Kerk te vervangen door het Slavisch (voordien waren er nog enkele Griekse diocesen). De hoofdstad van het rijk werd verplaatst van Pliska, de oude Bulgaarse hoofdstad, naar Preslav, vlakbij een klooster en christelijk college. Het werk van Boris was nu definitief af. Hij trok zich terug in het klooster en zou zich nooit meer bemoeien met staatszaken.

Simeon had twee doelen voor ogen: zich losbreken van de Byzantijnse politieke en godsdienstige invloed en Bulgarije te maken tot een sterke politieke rivaal van het Byzantijnse rijk. Geobsedeerd door deze twee doelstellingen marcheerde Simeon naar Byzantium en verwoestte hij verschillende Byzantijnse steden. Deze oorlogen maakten Bulgarije tot een van de machtigste politieke staten in Europa. Zijn bewind betekende tevens een culturele bloeiperiode.

In 925 proclameerde tsaar Simeon (893-927) van Bulgarije zichzelf tot keizer van de Romeinen (Byzantijnse Rijk) en Bulgaren. Simeons opvolgers leden verschillende nederlagen. In 997 werd Samuil, die geen lid was van de koninklijke famile, gekroond tot tsaar. Hij wist de Byzantijnse aanvallen af te slaan. 

Onder tsaar Petar kwam het tot een volksopstand o.a. als gevolg van het sterk feodale systeem dat het gewone volk onder de duim moest houden. 

In 967-968 werd het Bulgaarse rijk gehalveerd door de verovering van het oostelijke deel door de Byzantijnse Nikephoros II Phokas (963 - 969), met de hulp van de Russische grootvorst van Kiev, Svjatoslav. Ook wist deze de Bulgaren de keizerstitel en het patriarchaat te onttrekken. 

Het westelijk deel, Macedonië. werd een zelfstandig rijk onder tsaar Samuel. Het oostelijk deel werd in 972 een deel van Byzantium.

In 1001 voerde keizer Basileios ll van het Byzantijnse Rijk een nieuwe campagne tegen Bulgarije. Samuil was gedwongen zijn legers terug te laten trekken en gebied prijs te geven.

Als gevolg van onderlinge verdeeldheid binnen de Bulgaren, werden zij in 1014 verpletterend verslagen. Keizer Basil liet 14000 Bulgaarse gevangenen de ogen uitsteken. Slechts 1 op iedere honderd mannen mocht een oog behouden om de rest naar huis terug te leiden. Bij het zien van zijn blinde soldaten kreeg Samuil een hartaanval en stierf. De laatste Bulgaarse tsaar stierf in 1018 in de strijd toen niets de Byzantijnse keizer meer kon stoppen. Bulgarije kwam onder Byzantijns bestuur.

Gemaakt: 26-04-05; laatst bijgewerkt: 21-12-07

Bulgaren (1018 - 1800)

colofon