8422
Rusland (1613-1682)
|
8422 |
Rusland (1613-1682) |
|
 Rusland (1598-1613) |
| Aan de Tijd der Troebelen kwam een eind op 21 februari 1613 met de verkiezing door de Zemskii Sobor (de Nationale Raad)van Michael (Michail) Romanov, tot tsaar. Hij was hier zelf echter niet bij en de delegatie die hem het nieuws moest brengen, vond hem en zijn moeder pas op 24 maart in het Ipatiev-klooster bij Kostroma. Zijn moeder groot-non Martha protesteerde eerst tegen de kroning en zei dat ze vond dat haar zoon te jong en onervaren was voor zulk een moeilijke taak in zulke moeilijke tijden. Michael accepteerde uiteindelijk de positie van tsaar, maar niet voordat de bojaren hem vertelden dat als hij bij zijn weigering bleef, ze hem bij God verantwoordelijk zouden houden voor de vernietiging van Moskovië (Rusland). Hij kon echter niet meteen worden gekroond, omdat de stad in puin lag na alle gevechten en moest daarom eerst een aantal weken wachten in de Troitse-Sergieva Lavra in Sergiev Posad. Op 22 juli 1613 werd hij op 16-jarige leeftijd gekroond tot tsaar in de Maria-ten-Hemel-Opnemingskathedraal (Oespenski Sobor) in het Kremlin van Moskou. |
 |
Menigte in het Ipatiev-klooster die de moeder van Michael smeekt hem te laten gaan naar Moskou om tsaar te worden. (voorstelling uit een boek uit 1673)
|
|
De eerste jaren bestuurden zijn moeder en haar familieleden uit de adellijke Saltykovfamilie het land. Het land stond echter nog steeds onder grote druk van buitenlandse mogendheden. Met name Polen, waarvan Sigismund III niet wilde accepteren dat zijn zoon Ladislaus IV afgezet was als tsaar. Als eerste werd daarop vrede gesloten met Zweden op 10 maart 1617 met de Vrede van Stolbovo, waarmee de oorlog tegen Rusland eindigde. Hierbij moest Rusland echter wel een aantal gebieden afstaan en een prijs van 20.000 Roebel betalen. Dit verdrag kwam mede tot stand door de engelse delegatie onder leiding van de Engelsman John Mericke en de leider van de Nederlandse delegatie Reinald Brederode. Vervolgens werd op 13 februari 1619 het verdrag van Deulina gesloten met Polen, wat als belangrijkste consequentie had dat Michael's vader Filaret werd vrijgelaten. Het was echter een tijdelijke wapenstilstand.
|
 |
 |
Tsaar Michael Fjodorovitsj op de vergadering van de Bojaren Doema. Andrej Rjaboesjkin (1893). |
| In 1620, na de vrede met de Polen, werd op het Rode Plein van Moskou de Kazan-Kathedraal gebouwd, die herhaaldelijk afbrandde, herbouwd werd, op het einde van de jaren twintig van de vorige eeuw gerestaureerd werd, in 1936 werd afgebroken en in 1993 weer herrees. |  |
 |
Filaret kwam terug naar Moskou en werd vervolgens gekroond tot patriarch van Moskou en nam vanaf toen het bestuur over uit de handen van zijn moeder en de Saltykovs en liet zich grootvorst noemen, waardoor Michael nog steeds geen volledige macht had. Michael trouwde op 19 september 1619 met prinses Maria Dolgoroekova. Zij stierf echter al na vier maanden bij de geboorte van haar eerste kind. In 1625 nam hij de titel Autocraat van heel Rusland aan. Hiermee was een dualistisch bestuur ontstaan: Edicten moesten sindsdien worden ondertekend door Filaret als patriarch van Moskou en door Michael als Autocraat en tsaar. Dit duurde tot 1633, toen zijn vader stierf. In 1632 was Michael I een oorlog begonnen om Smolensk te herroveren op Polen-Litouwen, in een poging gebruik te maken van de verwarring aan het Poolse hof na de dood van Sigismund III. Deze Smolenskoorlog duurde tot 1633 en de tsaristische troepen werden hierbij compleet verslagen door een Pools leger onder leiding van Ladislaus IV. Hierop was Michael I gedwongen het verdrag van Polanov. Dit leverde Polen-Litouwen de grenzen op van voor de oorlog, wat een grote winst betekende voor dat land. In het verdrag werd een geheim artikel opgenomen waarmee Rusland 20.000 Roebels betaalde aan Ladislaus IV. Officieel was dit in ruil voor de stad Serpejsk. De echte redenen waren echter dat Rusland Ladislaus IV afstand wilde laten doen van zijn titel 'tsaar van Rusland' en dat ze de koninklijke insignes terug wilden, die waren meegenomen uit Moskou tijdens de tijd der troebelen. Patriarch Filaret, de vader van Michail Romanov |
|
Michael I regeerde nog 12 jaar, maar liet het bestuur vaak over aan zijn adviseurs. Deze waren soms bekwaam, maar soms ook corrupt en onverdraagzaam zoals de Saltykovs. Hij trouwde voor de tweede keer op 5 februari 1626 in Moskou met Jevdokia Stresjnjova uit Mozjajsk. Zij kregen 10 kinderen: Michael stierf op 13 juli 1645 aan een watervergiftiging op 49-jarige leeftijd. Dit schijnt mede te zijn versneld doordat hij mistroostig was over de weigering van prins Waldemar van Denemarken om zijn dochter Irina te trouwen, omdat Waldemar zich niet tot het Orthodoxisme wilde bekeren. Hij werd begraven in de Aartsengel Michaël kathedraal in het Kremlin van Moskou.Zijn zoon Aleksej I volgde hem na zijn dood op 16-jarige leeftijd op als tsaar en regeerde samen met bojaar Boris Morozov.
Tijdens de Tijd der Troebelen in het begin van de 17e eeuw staakten de missionarissen hun activiteiten t.a.v. de bekering van de Tataren tot het Christendom. In plaats daarvan werd geprobeerd door middel van economische pressiemiddelen de Tataren tot bekering over te halen. Ook dit bleek weinig effect te hebben en de onvrede onder de Tataren werd duidelijk in 1669-1670, toen ze meededen aan de grote opstand van Stepan Razin. Een effect dat het Russische beleid ten aanzien van de Tataren wel had, is dat velen migreerden naar de steppen van Kazachstan en Centraal-Azië. gemaakt: 28-08-03; laatst gewijzigd 06-04-06 |
