2760

Wessex (700 - 900)

Aethelwulf (839-858)

In 839 werd Aethelwulf (839-858), koning van Wessex, nadat hij eerst onderkoning was geweest over kent. Essex, Sussex en Surrey. Hij had te strijden tegen de invallen van de Denen, die hij 851 bij  Aclea (Ocley bij Gravesend?) beslissend versloeg. In 856 huwde hij op de terugreis van een pelgrimstocht naar Rome, Judith, de dochter van Karel ll de Kale. Zijn zoon Aethelbald was in zijn afwezigheid tot koning verkozen, waardoor er verdeeldheid heerste binnen het koninkrijk tot de dood van Aethelwulf in 858. 

Aethelbald (858 -860)

Aethelberht (860 - 866)

Aethelred l (866-871)

In 866 volgde Aethelred l, zijn broer Aethelberht op als koning van de Angelsaksische koninkrijken Wessex en Kent. Zijn regering werd volkomen in beslag genomen door de strijd tegen de Denen, die zich in het eerste jaar van zijn bewind in East Anglia hadden genesteld en van daaruit Deira en Mercia hadden overrompeld.  Hij kon zich handhaven, zij het met moeite. Hij won de slag van Ashdown in 870, maar zijn leger werd daarop verslagen bij Basing. In ± 871 sneuvelde hij zelf in de strijd tegen de Denen.

Alfred de Grote (871 - 899) van Wessex

Daar Aethelred kinderen had, werd hij opgevolgd door zijn broer Alfred als koning van Wessex (Wassex). Hij kon voor korte tijd vrede sluiten met de Denen, die echter enkele jaren later hun aanvallen opnieuw inzetten. ± 874 verkregen de Denen de controle over het noorden en oosten van Engeland, maar in 878 wist Alfred hen in Edington (Wiltshire) te verslaan. De Deense koning Guthrun en 29 van zijn vazallen, lieten zich zelfs dopen: dit zou de vrede van Wedmore (878) zijn, waarvan echter geen document bewaard is gebleven. Hoewel de noordoostelijke helft van Engeland in handen bleef van de Denen (de later Danelaw) was het gevaar voor een Deense overheersing voorgoed afgewend. Alfreds militaire successen waren grotendeels te danken aan een legerhervorming waarbij het Angelsaksische leger in twee contingenten werd verdeeld die elkaar aflosten. Het zijn echter vooral de wijze waarop hij de bestuurlijke, rechterlijke en economische wederopbouw van zijn koninkrijk doorvoerde en ook zijn culturele activiteiten die Alfred de naam "de Grote" bezorgden. Evenals Karel de Grote stichtte hij een hofschool, waarheen hij leermeesters aantrok, zoals Asser, een Kelt uit Zuid-Wales, die zijn biograaf werd. Zijn voornaamste doel was, door de vertaling van belangrijke Latijnse werken in de volkstaal, bij te dragen aan het onderricht van de geestelijkheid en van het volk.

In 899 werd Alfred opgevolgd door zijn zoon Eduard de Oudere. 

Eduard de Oudere (899-924)

Britse Eilanden (900 - 1000)

laatst bijgewerkt: 17-11-07