4126

Schotland (410 - 500)

Uit de weinige berichten die er zijn uit de 5e en 6e eeuw, valt op te maken dat er dan vier volkeren wonen: de Picten die afstamden van de oorspronkelijke Kelten (noordelijke eilanden, de Hooglanden en Laaglanden tot aan Fife), de veel later aangekomen Schotten (aan de noord- en westkust), de Britten (geromaniseerde Kelten, in de Laaglanden in het westen) en de steeds verder naar het noorden oprukkende Angelen (oostkust), Germaanse immigranten van het vasteland die vanuit Noord-Engeland Schotland binnentrokken.
De Schotten voeren herhaaldelijk oorlog met de Picten en er kwamen seeds meer nieuwe Schotse immigranten bij vanuit Ierland. Onder hen bevond zich ook St. Columba, die in 563 voet aan wal zette. Hij had een krachtige persoonlijkheid die meer eenheid onder de Schotten wist te bewerkstelligen en (vaak met succes) de Picten probeerde te bekeren tot het christendom. Uiteindelijk leidde dit in 843 tot de vereniging van Schotten en Picten. De Schotten waren al verenigd (weliswaar als los zand) in het koninkrijk Dalriada dat in de 5e eeuw was gesticht en door onderlinge huwelijken tussen beide volkeren kon Kenneth Macalpine in 843 het nieuwe koninkrijk Alba (later Scotia) stichten.  

Drest l was de eerste Pictische koning die vermeld wordt in de Pictische Kroniek. Hij zou hebben geregeerd toen St. Patrick (Patricius) (ca. 385 - 461 of later) aankwam in Ierland. Drest regeerde volgens de kroniek honderd jaar en streed in honderd veldslagen. 

Nechtan stichtte het klooster van Abernethy, ten zuidoosten van Perth.

Koningen van de Picten tot ca. 500

Volgens de legende leidde de legendarische Britse koning Arthur, een groep Keltische soldaten om binnenvallende heidense Saksen tegen te houden.

Dit zou zijn gebeurd ca. 537 tijdens de regering van Gartnait (Gartnaidh,Gartnac, Ganat) I.  Arthur sneuvelde in de slag bij Camelon in Stirlingshire, in het land van de Picten in een gevecht met de opstandeling Medraut, de zoon van Loth of Lew van "Dinas Eiddyn (Edinburgh).

Ieren stichtten in zuidwesten Schotland een kolonie in wat later Galloway werd.

De Schotten (Scoten, een Gaelic-sprekend en christelijk volk) uit Ierland vestigen in 478 aan de westkust en westelijke eilanden van Schotland hun koninkrijk Dalriada (Dál Riata) in Argyll. Hun eerste legendarische koning was Loarn mac Eirc. Zijn residentie bouwde hij in Dunadd. Van dit oude ronde heuvelfort staan nu slechts enkele ruïnes.

De bewoners van het Iers-Westschotse koninkrijk Dalriada werden Scotti genoemd. De Gaelische cultuur verdrong langzaam die van de Picten. Na de Grote Volksverhuizing, die een eind maakte aan de Romeinse macht in Groot-Brittannië, vestigden zich in de zesde eeuw aan de oostkust van het zuiden van Schotland Angelsaksen. Tot aan het midden van de 9de eeuw waren de Scotti of Schotten van het westelijk laagland en de Picten van de Hooglanden verdeeld in elkaar bestrijdende clans, later koninkrijkjes. De Schotse eenheid is tot stand gekomen door de invallen van de Noormannen. Dezen roeiden in 839 het koningshuis van Pictavië uit.  

Schotland (500 - 600)

Gemaakt: 29-05-08

colofon