93

Stuwwallen

Tijdens de laatste koudefase van de Riss-Saale IJstijd (± 150.000 - 130.000 geleden) kwamen de stuwwallen in Nederland niet veel boven de 100 meter. 
De hoogste zijn die op de Veluwe (110 m), maar Montferland, zo'n 20 km. ten oosten van Arnhem, is met een hoogte van bijna 93 m. ook een flinke. Stuwwallen ontstonden verder in het Gooi, in de provincie Utrecht (Utrechtse heuvelrug) en in Overijssel (Salland)

Ook langs de flanken van de rivieren ontstonden heuvels (Rijk van Nijmegen). Sommige stuwwallen zijn lager en minder opvallend. Op andere plaatsen is de stuwwal alleen nog maar diep in de ondergrond terug te vinden, bijvoorbeeld onder de Ouderkerkerplas en het Nieuwe Meer tot bij Schiphol.

Texel en Gaasterland in zuidwest Friesland en het voormalige eiland Wieringen zijn ontstaan rond stuwwallen, gevormd tijdens de voorlaatste ijstijd. 
Een twintig meter hoge wand aan de rand van de Belvédèregroeve in Zuid-Limburg biedt een sprekende geologische kalender van 300.000 jaar, die begint met een dikke laag grind en anno nu eindigt met een veldje prei en boerenkool. Het grind dat wordt afgegraven om wegen te verharden, is afgezet door een wildstromende Maas. Dat duidt op een koude periode met veel smeltwater en ijsschotsen die enorme stenen hebben hierheen hebben vervoerd uit de Ardennen. Ook de vondst van mammoettanden wijst op een koude periode.

Laatst bijgewerkt: 25-09-02

colofon