De Zeeleeuwachtigen ontstonden in het Onder-Mioceen (ca. 22 miljoen jaar geleden aan de Pacifische kusten van Noord-Amerika en stammen af van landroofdieren die verwant waren aan de Beren (Ursidae).
De zeeleeuwen of "oorrobben" (Otariidae) vormen samen met de walrussen een aparte groep. Ook al lijken ze op het eerste gezicht veel op de echte zeehonden, toch zijn zeeleeuwen in veel opzichten heel anders. Ze hebben zich zo'n 25 miljoen jaar geleden afgesplitst van de berenfamilie. De walrusfamilie omvatte in het Plioceen veel verschillende soorten, terwijl het aantal oorrobben veel geringer was. Pas in het Pleistoceen liep het aantal walrussoorten terug tot de ene soort die we nu nog hebben en werden de oorrobben talrijker. Anders dan de echte zeehonden gebruiken de oorrobben hun voorvinnen om door het water te 'vliegen', te vergelijken met pinguïns. Hun spiermassa zit dan ook helemaal aan de voorkant van hun lijf. Omdat ze hun achterste vinnen niet gebruiken om kracht te zetten bij het zwemmen, worden deze achter de hand gehouden als functionele (zij het erg korte) achterste ledematen om op het land te lopen. Walrussen lijken meer op 'echte zeehonden' en zijn veel onhandiger op land. Oorrobben kunnen hun achtervinnen ook gebruiken om te krabben, zoals een hond ook doet.
Gemaakt: 15-12-04
colofon
|
Roofdieren (Carnivoren) 