3822

Carthago (814 - 600 v. Chr.)

In  de 9e eeuw v. Chr. stichtten Phoenicische  handelaren, afkomstig uit het huidige Libanon vele kolonies, waaronder Carthago  (Phoenicisch: Qart Hadasht = Nieuw stad; Grieks: Karchédon) volgens een overlevering gesticht in 814 v. Chr. door Tyrus, aan de noordkust van Afrika 16 kilometer ten noordwesten van de huidige stad Tunis. Uit recente onderzoeking is gebleken dat het antieke Carthago niet langzaam is ontstaan uit een kleine kern, maar dat de stad in één keer werd neergezet en daarna in een aantal fases is uitgegroeid tot de enorme stad die tenslotte in 146 voor Chr. werd verwoest. De kolonisten hebben hun nieuwe nederzetting volgens een duidelijk vaststaand patroon gebouwd. Een dergelijke geplande stedelijke bouwstructuur vinden we ook in de latere Griekse wereld terug.
Carthago is ook bekend van de Griekse sage over Aeneas, één van de Trojaanse helden, die na een zware storm op zee samen met zijn schildknaap was aangespoeld op de Noord-Afrikaanse kust. Nadat zij samen op onderzoek waren uitgegaan, ontmoetten zij een meisje, gewapend met pijl en boog, dat hen vertelde dat ze in Africa waren, dichtbij de nieuwe stad Carthago. Dido de koningin van Carthago was afkomstig uit het Phoenicische Tyrus. Haar man was daar koning geweest. Maar die was vermoord door zijn broer, die zelf koning wilde zijn en al hun rijkdom wilde hebben. Gelukkig was zij erin geslaagd haar fortuin op schepen in veiligheid te brengen en met een groot aantal getrouwen weg te varen.Nu had zij hier deze nieuwe stad gesticht, waar nog wel volop gebouwd werd. Volgens deze legende zou Carthago dus veel ouder zijn geweest (de Trojaanse Oorlog zou plaats hebben gevonden 1218 - 1209 v. Chr.) en gesticht zijn door Dido, de echtgenote van een vermoorde koning uit Tyrus.

Boven Dido sticht Carthago of De opkomst van Carthago; schilderij van William Turner

Carthao lag om een acropolis (Byra) op een schiereiland met een binnenhaven (oorlog) en een buitenhaven (handel). Volgens een overlevering was zij in 814 v.C. gesticht door kolonisten uit Tyrus, die zich met inheemse Berberstammen vermengden; Carthago werd dus, evenals de naburige Fenicische kolonies als het oudere Utica, merendeels door Libyofeniciërs bewoond. Het had een oligarchische staatsregeling, met als hoogste magistraten twee jaarlijks gekozen suffeten (gelatiniseerde vorm van sjofets, = ‘richteren’), bijgestaan door een voor het leven benoemde Raad van 300 leden ( ‘Senaat’), waarin de aristocratie van rijke koopmansgeslachten de toon aangaf. De volksvergadering daarentegen koos, behalve de suffeten e.a. beambten, ook de invloedrijke opperbevelhebber, meestal afkomstig uit de familie der Magoniden, later uit het geslacht Barcas.

± 700 v. Chr. stichtte Carthago Motya op Sicilië. 

De Phoeniciërs begonnen zich sinds het begin van de 11e eeuw v. Chr. voor de Atlantische tinhandel te interesseren. Cadiz zou volgens Griekse, Romeinse en Joodse bronnen ca. 1100 v. Chr. zijn gesticht, maar voor deze vroege datering zijn geen archeologische bewijzen gevonden. Waarschijnlijker is dat dit pas omstreeks 800 v. Chr. is geweest, toen de Phoeniciërs Carthago stichtten en verschillende kolonies stichten aan de Zuid-Spaanse kust (o.a. Malaga).

Carthago (600 - 300 v. Chr.)

laatst bijgewerkt: 24-02-07

colofon