1348 |
Silbury Hill (ca. 2600 v. Chr.) |
![]() |
Op een kleine km afstand van West Kennet Long Barrow, ten westen van Londen, 10 km. van het stadje Marlborough (Wiltshire), ligt Silbury Hill, de grootste en hoogste (40 m) kunstmatige heuvel uit de Europese prehistorie, gebouwd rond 2600 v. Chr.
|
![]() |
In zijn boek Stonehenge (Pelican 1960, 1979) redeneert prof Richard Atkinson die in de jaren vijftig de grond rondom Stonehenge aan een definitief onderzoek onderwierp, dat de bouw van de steencirkel Stonehenge wees op de concentratie van zee veel macht in de handen van één persoon. En wie anders dan hij zou kunnen rusten onder Silbury Hill ?
De mogelijkheid dat degene die Stonehenge had laten bouwen onder Silbury begraven lag kwam echter te vervallen toen een C-14 datering aangaf dat de heuvel er al een jaar of 600 stond toen de eerste steencirkel van Stonehenge werd opge-richt - en tijdens twee zomers graven Atkinson geen spoor vond van welk graf dan ook, althans niet in het kleine stukje dat hij had onderzocht. Michael Dames, en anderen met hem, hebben de graftheorie altijd verworpen omdat iedere grafheuvel op of bij een heuveltop staat, terwijl Silbury op het laagste punt van een vallei ligt. z. ook: De eerste bouwers. - p. 17 Archeologische testgroeven hebben binnen de heuvel geen centrale grafkamer uitgewezen en het doel van de heuvel blijft vele onderzoekingen - in 1776 door Drax, in 1849 door Merewether, in 1922 (Flinders Petrie) en het laatst in 1968 door Atkinson, nog steeds een raadsel. Waarschijnlijk had de Silbury Hill een rituele functie. Atkinson stelde vasts dat de unieke omvang van Silbury gepaard ging met een unieke bouwwijze. [Sinds Atkinsons opgraving is het raadsel alleen maar groter geworden: de bouwwijze bleek verre van logisch. Rondom de plaggenheuvel (gebouwd over de binnenste kern van klei) werden de resten van een hek geïdentificeerd. Waarom een hek ? Over de plaggenheuvel werden vier lagen kalksteen gestort, van elkaar gescheiden door een dunne laag donkere grond. Waarom gescheiden ? Die kalksteen kwam uit een gracht om de plaggenheuvel van 12 meter breed, 6,5 meter diep en met een middellijn van 160 meter. Op zich logisch - maar direct nadat de gracht gegraven was, werd hij opgevuld met materiaal van elders. En niet zo maar vol gegooid, maar zorgvuldig gecompartimenteerd door verticale muurtjes van los op elkaar gestapelde brokken kalksteen, waarschijnlijk voor de stabiliteit. ] Waarom anders zou men in die tijd zo zoveel zorg en werktijd hebben vrijgemaakt voor het bouwen van deze heuvel ? laatst bijgewerkt: 30-11-01 |