2557

Dagelijks leven van de Kelten (Galliėrs)

Waarom is er zo weinig bekend over de Kelten? Er is veel overgeleverd, de vraag is alleen hoe men dat moet interpreteren. We weten over de Kelten vooral wat de (soms vijandig gezinde) Grieken en Romeinen weten te melden. Ze beschrijven de Kelten als lange, slanke, roodharige ijdeltuiten. De Kelten aten en dronken onmatig en vierden uitbundige feesten die soms in moord en doodslag ontaardden.Hun huizen en tempels versierden zij soms met de afgehouwen hoofden en brachten mensenoffers aan hun goden.

De Keltische boeren legden kleine vierkante akkertjes aan van ± 40 x 40 m, afgescheiden door lage walletjes. De boerderijen waren een stuk kleiner dan die van de bronstijdboeren. 
De stalruimte was kleiner en de hoofdingang lag nu opzij van de boerderij. De wanden stonden los van de palen die het dak droegen en het dak kwam dicht bij de grond. 

De Kelten woonden in blokhutten en droegen bont gekleurde kleding, versierd met geometrische patronen (vgl. vroegere boerenkostuums). De mannen droegen geweldige knevels (hangsnorren) en waren gekleed in broeken. De vrouwen droegen het haar in vlechten. Ook droegen zij vaak vele sieraden (armbanden en halskettingen). 

De Kelten hielden van mantels in bonte kleuren: felle strepen en blokken en met veel borduurwerk. Sporen hiervan zijn nu nog terug te vinden in de volkskunst van Oost-Europa. De Romeinse dichter Propertius verweet zijn minnares dat ze zich als een Keltische schminkte. 

Schotse ruit.
De machtigste mannen van ieder stam waren de edelen. Een wellicht nog veel grotere macht dan de edelen, hadden de druïden, de Keltische priesterklasse die zich door de kennis van de astrologie en de geneeskunde boven de rest van de bevolking verhieven. Als het geheugen van het Keltische volk traden de barden op, die in hun liederen en gedichten de legenden rond goden en helden deden voortleven. Zij hoefden geen belasting te betalen en waren in staat met een spotgedicht iemand de dood in te drijven of een koning tot aftreden te dwingen.

Door de vele handelscontacten leerden de Galliërs het gebruik kennen van muntgeld. De Galliërs ontpopten zich als internationale wapenhandelaars, waaronder ook strijdwagens. 

De Kelten ontwikkelden een hoog ontwikkelde cultuur en maatschappelijke ordening. De verbreiding van de karakteristieke elementen van deze beschaving is in deze gebieden zeer onregelmatig en waarschijnlijk terug te voeren op de komst van kleine groepen die zich in vrij beperkte gebieden vestigden. Alleen het bestaan van een volledig Keltische achtergrond vanaf het begin van de IJzertijd (8e-9e eeuw v. Chr.) vormt een verklaring voor de diepgewortelde tradities van de taal en de gebruiken die bestonden op het moment dat de Gallische legers Gallië bezetten en voor het eerst in Brittannië landden. 

laatst bijgewerkt: 15-02-03

colofon