Romeinse overheersing (238 v. Chr. - 460 n. Chr.)

In 238 v. Chr. werd Sardinië veroverd door de Romeinen, dus viel ook Nora toen onder de Romeinse overheersing. Het was van oudsher de zetel van het gouvernement en het werd beschouwd als de hoofdstad van het eiland, maar weldra werd de stad in deze positie vervangen door Karalis. Desondanks bleef Nora een belangrijke stad; zij was caput viae (stad aan het begin van een belangrijke weg, waarvandaan de afstanden worden berekend). De belangrijkheid van de stad bleek ook uit de aanwezigheid van wel vier thermen, van een theater, een amfitheater (nog niet opgegraven) en van enkele voorname villa’s gelegen op zekere afstand van het echte stedelijke centrum. De huizen van de stedelingen hadden daarentegen kleine afmetingen, ze bestonden merendeels uit één vertrek op de begane grond en een entresol van hout op de bovenste verdieping, gebruikt om te slapen. Uiteraard kreeg ook Sardinië ook te maken met de expansiedrift van de Romeinen die gelokt werden door de mineralen, de granenvelden en de strategische ligging van Sardinië in de Tyrrheense Zee. Na de Punische oorlogen kwam Sardinië in 227 v.Chr. in Romeinse handen en vormde samen met Corsica één provincie, maar zou niet echt de favoriete provincie van het Romeinse Rijk worden. De vijandige bevolking, de vele moerassen langs de kust die bovendien bevolkt werden door malariamuggen zorgden hiervoor. Sardinië werd dan ook uiteindelijk gebruikt als verbanningsoord voor misdadigers en ook vervolgde christenen zochten een goed heenkomen op het eiland. 

Vandaalse overheersing (460 - 434)

Het kostte de Vandalenkoning Gaiseric in 460 na Chr. dan ook geen enkele moeite om Sardinië in te nemen. De ondergang van het Romeinse Rijk was op dat moment ook al in volle gang. 

Sardinia (534 - 1802)

Colofon 

laatst bijgewerkt: 24-05-07