9112

Marie Antoinette (1755 - 1793) - vervolg
Marie Antoinette 1; De Franse Revolutie

Van de geschokte, apathische Louis XVl kon geen politieke oplossing worden verwacht; Zijn weigering om het bloed van zijn eigen volk te vergieten, een poging van Marie Antoinette om hulp te krijgen van haar familie in het buitenland, en een mislukte ontsnappingspoging leidden uiteindelijk tot de beschuldiging van hoogverraad.

Rechts: Marie Antoinette neemt afscheid van haar man Louis XVl

 

  

In de nacht van 20-21 juni 1791 probeerden Lodewijk XVl en Marie Antoinette, met hun twee kinderen Marie-Therese en Louis-Charles (de Dauphin en beoogde troonopvolger) en Madame Elizabeth, de zuster van Louis XVl, weg te vluchten uit Parijs, maar onderweg werden zij  bij Varennes (dep. Meuse), herkend en aangehouden en vervolgens naar Parijs teruggevoerd, waar hij onder huisarrest werd gesteld.

Op 20 april 1792 verklaarde Frankrijk op aandringen van de Girondijnen Oostenrijk de oorlog. Pruisen en Oostenrijk stelden een gemeenschappelijk invasieplan op, hiertoe al in december 1791 in het geheim uitgenodigd door Lodewijk XVI.  Marie-Antoinette had intussen de vijand goed op de hoogte gehouden van de Girondijnse plannen. De dreigende invasie deed in Parijs grote onlusten ontvlammen, waarbij de spanning zo hoog opliep, dat duizenden Parijzenaars naar het paleis van de Tuilerieën marcheerden en Lodewijk XVI maar net aan de dood ontsnapte. 

Rechts: Bestorming van de Tuilerieën (9-10 augustus 1792)

 

 
 

 

 

Na de septembermoorden en de uitroeping van de eerste republiek (21 september 1792) besloot de Revolutionaire Conventie de monarchie af te schaffen en de Eerste Republiek (1792-1804) was een feit. Drie dagen later werd de ex-koninklijke familie opgesloten in de Temple. Louis XVI, nu "burger Capet" werd genoemd, werd wegens verraad veroordeeld tot de guillotine. Het vonnis werd voltrokken op 21 januari 1793.

Links: De Temple
Marie Antoinette, voortaan "de weduwe Capet" genoemd, werd overgebracht naar een publieke gevangenis, de Conciergerie, en heeft haar kinderen nooit meer mogen zien. Ze was oud geworden onder de vreselijke beproevingen van de laatste jaren, maar ook bezadigder. Ze berustte in haar lot. De waardigheid en karaktervolle trots, waarmee ze het droeg, dwong de bewakers in de Temple eerbied af. Marie Antoinette besefte dat haar kansen op de vrijheid, op ontkoming aan het lot van haar man, minimaal waren. Des te fierder was haar houding. De rechtszaak tegen Marie Antoinette (16 oktober 1793) werd een bizar spektakel van absurde beschuldigen, van hoogverraad tot en met een incestueuze relatie met haar zoon, de Dauphin.

Rechts: Marie-Antoinette in de Temple-gevangenis

 
Links: de cel in de Conciergerie waar Marie-Antoinette de dag afwachtte van haar executie.

Rechts: Marie Antoinette op weg naar de guillotine (schets van David)
Na haar veroordeling werd de voormalige koningin van Frankrijk blootgesteld aan de meest grove belediging en vernedering die het volk van Parijs haar tijdens een smadelijke rondrit door de stad kon aandoen. Met opgeheven hoofd echter, besteeg ze het schavot en werd op 17 oktober 1793 onthoofd.

Rechts: de executie van Marie Antoinette (16 oktober 1793)

Gemaakt: 03-04-04