9157

Vierde Coalitieoorlog (1806)

Frankrijk (1800-1806); Napoleon

De Vierde Coalitie oorlog (Pruisen, Rusland en Engeland)

Na de slag bij Austerlitz (2 december 1805) was het weer tijdelijk vrede in Europa, Napoleons expansiepolitiek zorgde echter voor ongenoegen in Berlijn. Aangespoord door Groot-Brittannië, zond de Pruisische koning Friedrich Willem III eind 1806 een bericht naar Parijs, waarin hij de terugtocht van alle Franse troepen uit Duitsland eiste. Napoleon had deze stoutmoedige reactie niet verwacht, en voor hij het goed en wel besefte, stond hij tegenover de vierde coalitie, die Groot-Brittannië, Pruisen en Rusland omvatte.

Napoleon besloot om Pruisen eerst aan te pakken. Amper een week na het ultimatum van koning Willem Frederik werd het Pruisisch leger bij Jena en Auerstadt compleet vernietigd.(15 oktober 1806).

Begin 1806 vond ook in Zuid-Italië een politieke aardverschuiving plaats, toen de Fransen er het Napolitaanse koningshuis verjoegen, dat tijdens de derde coalitieoorlog openlijk de geallieerde zijde had gesteund. Andermaal vluchtte het hof halsoverkop naar Sicilië, waarop een expeditie onder generaal Masséna ongestoord naar de hoofdstad trok en er enkele dagen na de bezetting Joseph Bonaparte, Napoleons oudste broer, als nieuwe koning mocht begroeten.


Na deze overwinningen marcheerde Napoleons  leger op naar Magdeburg en Berlijn. Koninin Louise ontvluchtte haastig de stad en  reisde via Stettin naar het sterk verdedigde Küstrin, om zich daar weer bij haar echtgenoot Friedrich Wilhelm lll te voegen.
Erfurt en Magdeburg capituleerden op 27 oktober 1806. Vervolgens trok Napoleon naar Berlijn waar hem bij de Branbenburger Tor de sleutels van de stad werden overhandigd.

Rechts: Slag bij Jena (14 oktober 1806)

 

In november 1806 proclameerde Napoleon in Berlijn het zogenaamde Continentaal Stelsel met het doel de zeegrens van Europa af te sluiten voor Engelse handelaars, zodat Engeland geen handel meer kon drijven met de rest van Europa en daardoor hun legers niet meer konden financieren. Zo zou Frankrijk dus een vijand minder hebben, wat weer ten goede zou komen van de stabiliteit binnen Frankrijk.

Links: Napoleon bij de Brandenburger Poort (27 oktober 1806). Hij liet in 1807 de Quadriga (Vierspan bovenop de poort) overbrengen naar Parijs. Na het eind van de bevrijdingsoorlogen keerde zij in 1814 naar haar oorspronkelijke plek terug.

Wie de wet overtrad riskeerde verbranding van de handelswaar, waar ook aangetroffen. Door het Continentaal Stelsel werd grote schade toegebracht aan de Engelse economie. Er ontstond daardoor in Engeland grote werkloosheid. Maar de Britse handel vond nieuwe markten in Zuid- en Midden Amerika, terwijl er een grote smokkelhandel werd gevoerd met het door Napoleon bezette Europa. 

Napoleons economische strijd tegen Engeland hield in dat hij alle Europese kusten in handen moest krijgen: Noord-Duitsland, Denemarken (waartoe ook Noorwegen behoorde), de Kerkelijke Staat, Napels en Sicilië en Portugal.

Frankrijk (1807)

Gemaakt: 24-3-04