6913

Alessandro Botticelli (1444 of 1445 - 1510)

De Italiaanse schilder Alessandro, kortweg Sandro, Botticelli Botticelli werkte grotendeels in Florence. Hoewel hij een van de eigengereidste schilders van de Italiaanse Renaissance was, werd hij na zijn dood al snel vergeten. Zijn werk werd pas herontdekt aan het einde van de 19de eeuw, toen een Engelse kunstenaarsgroep genaamd Prerafaëllieten zijn schilderijen als inspiratiebron gebruikten.

Botticelli werd in 1444 of 1445 in Florence geboren. Hij was de zoon van een Florentijn, Mariano Filipepi genaamd, die hem een zeer gedegen opvoeding gaf: hij liet Sandro in alles onderwijzen wat goed is voor jonge kinderen alvorens ze bij een vakman in de leer gaan. Maar hoewel de jongen gemakkelijk kon leren, betoonde hij zich niet tevreden met alleen maar lezen, schrijven en wiskunde. Uiteindelijk deed de vader - hogelijk geïrriteerd door de ongedurigheid van zijn zoon - hem maar bij een bevriende goudsmid in de leer: Botticelli, een zeer bekwaam vakman. In die tijd hadden goudsmeden en schilders veelvuldig contact met elkaar, doorlopend mag je wel zeggen. 

Zodoende raakte Sandro, een jongeman met een lenige geest, gegrepen door het ontwerpproces en geboeid door de schilderkunst. Hij besloot zich aan die tak van kunst te gaan wijden en hij vertelde Mariano, zijn vader, wat hij van plan was. Deze zag in dat zijn zoon ècht die kant op wilde en nam hem mee naar de Karmelieter monnik Fra Filippo Lippi, een belangrijke Florentijnse schilder op dat moment. Daarmee gaf Mariano gehoor aan de wens van Sandro om bij Fra Filippo het vak te mogen leren.

Rechts: zelfportret van Sandro Botticelli op het schilderij de aanbidding van de drie magiërs (1476).

Botticelli stortte zich energiek op zijn werk. Hij pakte dat wat Fra Filippo hem leerde zó snel en zó goed op dat deze zeer op hem gesteld raakte. Fra Filippo leerde Sandro zoveel dingen dat de jongeman in korte tijd veel verder gevorderd was dan men voor mogelijk zou hebben gehouden. 

Botticelli ondergaat vooral de invloed van Antonio del Pollaiuolo en onderwerp del verrocchio, later van Ghirlandaio en perugino. Bovendien krijgt hij belangrijke impulsen uit de kring van humanisten rond Lorenzo de´ Medici (1449-1492). In 1472 sloot hij zich aan bij de ¨artist¨-organisatie in Florence.

Botticelli krijgt in Florence rond 1482 de opdracht voor drie grote fresco´s in de Sixtijnse kapel.
Voor een aantal Florentijnse families schilderde Botticelli ronde schilderijen en ook vervaardigde hij tal van vrouwelijke naakten. Twee van die laatste soort bevinden zich nog steeds op het Castello, een van de buitenhuizen van hertog Cosimo de Medici, die regeerde over Florence van 1389 - 1464.
Het ene stuk laat de Geboorte van Venus (ca. 1485) zien: hoe ze, begeleid door Cupido´s, door de windgoden zachtjes naar de oever wordt geblazen. Het andere schilderij toont Venus als de godin van de Lente, terwijl de door de Gratiën met bloemen wordt getooid. Botticelli overleed op 17 mei 1510

Laatst bijgewerkt:24-02-09

colofon