3992

Het graf van de Heer van Sipan

Alle pracht van deze oude beschaving kwam tijdens archeologisch onderzoek door de Peruaanse archeoloog Walter Alva in 1987 van een van de rijkste graftombes in Zuid-Amerika, de tombe in Sipán, een gehucht even ten noorden van Chiclayo, tot openbaring. Alva stuitte op deze vondst dankzij de arrestatie van een grafschenner met een ongekende buit aan gouden objecten, waaronder twee met edelstenen ingelegde maskers. 

Volgens andere bronnen werd het graf van Sipán per ongeluk ontdekt toen archeologen een tombe even verderop bestudeerden. Ze besloten een paar honderd meter verder te graven aan de zijkant van een gapende holte. 

Toen het graven vorderde, vonden ze wat op het eerste gezicht wees op een rijk graf: vier kronen, een borstschild, een koperen masker en enkele keramische kunstwerkjes. Deze objecten, aldus werd gespeculeerd, behoorden toe aan de schildwacht van de tombe. De wachter was volgens de gewoonte begraven met zijn voeten eraf gehakt, zodat hij zeker niet zijn post kon verlaten.

Onder een dak van hout vond men de eigenlijke grafkamer, daarin een zeer fijn gebouwde en gesneden houten sarcofaag, die bovendien verzegeld bleek te zijn. Onaangetast. De sarcofaag moest, gezien de rijkdommen die er in deze kamer verzameld waren, de beenderen herbergen van een uiterst belangrijk persoon. De schatten die het lichaam bedekten, lieten niets aan de verbeelding over. Juwelen, diamanten, hoofdtooien, halskettingen, armbanden, oorringen van koper, brons, lapis en turkoois, keramiek, zeeschelpen, borstschilden en wapens. Naast de sarcofaag troffen de onderzoekers de stoffelijke overschotten aan van twee jonge vrouwen, twee krijgers en een jachthond: duidelijk tekenen van zijn macht.  Het stoffelijk overschot was blijkelijk een hoogstwaarschijnlijk een machtig heer (priester-krijger) van het koninklijk hof van de Moches. Hij heeft dan ook de naam gekregen van Señor de Sipán (Heer van Sipán).

Laatst bijgewerkt: 21-02-03

colofon