826 Overige Egyptische goden A
Aker was een aardgod, die toezicht hield op de overgang van de oostelijke en de westelijke horizon in de onderwereld. Meestal werd hij als twee rug aan rug zittende leeuwen afgebeeld.

Amaoenet was de vrouw van de god Amon. Samen vormden zij een godenpaar (z. foto rechts).  In de piramideteksten werd ze al genoemd. Later, in het Nieuwe Rijk, werd ze samen met Amon in Karnak vereerd. Ze was een van de eerste oergodinnen.

Ammoet (Ammit) was een godin in de onderwereld en werd afgebeeld met het hoofd van een krokodil, het bovenlichaam van een leeuw en het onderlichaam van een nijlpaard. Ze stond bekend als de verslinder van de doden en kwam voor in het verhaal over het laatste oordeel van de doden. Het hart van de overledene werd in de weegschaal gelegd met aan de ene kant de veer van Maat. Als het hart zwaarder was dan de veer, kwam Ammoet in actie en verslond het hart. Daarmee was de kans voor een verder leven in het hiernamaals voorbij.

Anoekis (Anket, Anqet), godin van de jaarlijkse Nijloverstromingen. Zij draagt een hoge kroon van riet en komt eigenlijk uit Nubië. Samen met Chnoem en Satet waren zij een godenfamilie. Ze gold ook al als heerseres van het zuidelijke grensgebied.

Apis. 

De stiergod Apis werd vanaf de vroegste tijden in Memphis vereerd als vruchtbaarheids- en koningsgod. Uit de veekudden werd de goddelijke stier gekozen via de bles op zijn voorhoofd en andere kentekens. Na hun dood werden de heilige stieren gemummificeerd en in het Nieuwe Rijk ik Sakkara bijgezet. Hij werd gezien als Osiris. Hieruit ontstond een nieuwe god: Serapis.
Apophis (Apep) was de god van de duisternis en donkere krachten ten tijde van Aton en had een verschijningsvorm van een slangendemon. Hij zou degene zijn die elke ochtend en avond de zon aanviel, waardoor de lucht rood kleurde. Hij probeerde de vaart van de zon te remmen, maar  Seth met zijn magische krachten was te sterk voor hem.
De god Atoum werd ooit vereerd in Heliopolis. Hij ontstond uit zichzelf en stond voor de vormloze chaos, de oergrond. Alles wat bestaat komt uit deze oergrond en als zal hier hier weer naar terug keren. Nadat hij zelf was ontstaan, schiep hij hemel en aarde. Hoewel de heilige dieren van deze god, de leeuw en de slang zijn, zijn er ook andere dierlijke verschijningen. Hij bracht met behulp van zijn eigen vrouwelijke aspect door zelfbevruchting de Sjoe (lucht) en Tefnoet (vochtigheid) ter wereld. Daarvan stammen de hoofdgoden af. Omdat hij beide geslachten had, is hij op afbeeldingen te zien als godenpaar.
Aton was de zonnegod van Achnaton (1350 - 1334 v. Chr.). Hij werd als een zonneschijf met lange stralen afgebeeld, waarvan de uiteinden mensenhanden waren. Hij was de abstractste vorm van een god. Hij werd gezien als het daglicht dat mens en dier in leven liet.