| 8803 | Polynesië |
|
 |
|
| Nieuw Zeeland | 1769 |
| Tuvalu | 1915 |
| Pitcairn | |
| Tonga | |
| Links: Polynesië (vele eilanden) is een van de drie grote eilandengroepen in de Grote of Stille Oceaan die samen Oceanië vormen. Ruwweg vormt het een driehoek met Nieuw-Zeeland, Hawaï en Paaseiland als hoekpunten. In totaal zijn er meer dan 1000 eilanden die behoren tot Polynesië. | |
| Er bestonden mogelijk ver voordat Christoffel Columbus Amerika ontdekte, contacten tussen Polynesiërs en de Amerika's. De aanwijzingen hiervoor, zoals de verspreiding van de zoete aardappel en de bouwtechniek van kano's, werden bevestigd in 2007 door DNA-onderzoek van kippebotjes. Deze in Polynesië gevonden overblijfselen van de Bnkivahoe (Gallus Gallus) bleken verwant te zijn met nu levende dieren in Chili. |
| Tuvalu (voorheen Ellice eilanden genoemd) is een Polynesische archipel bestaande uit atollen in de Grote Oceaan ten oosten van Nieuw Guinea. De eilanden worden al tweeduizend jaar door Polynesiërs bewoond en werd in 1568 'ontdekt' door de Spanjaard Alvaro de Mendaña de Neira, die in 1567 een expeditie ondernam naar de Grote Oceaan, op zoek naar het legendarische Terra Australis. In februari 1568 landde op Santa Isabel (= Bughotu), een van de Salomonseilanden (Solomon Islands) ten westen van Tuvalu. Onderweg deed hij ook andere eilanden aan. Op alle eilanden was het verloop van het contact met de inwoners hetzelfde: aanvankelijk vriendelijk, daarna spanningen door onbegrip, die uiteindelijk tot strafacties leidden waarbij leden van de lokale bevolking gedood werden. Hoewel op de eilanden van Tuvalu archipel geen nederzettingen gesticht werden, werd de eilandengroep regelmatig aangedaan door walvisjagers en slavenhandelaren. In 1892 gingen de eilanden deel uitmaken van het Britse protectoraat van de Gilbert- en Ellice-eilanden waarbij Tuvalu de Ellice-eilanden genoemd werd. Het protectoraat werd een kolonie in 1915. Het is een van de meest afgelegen landen ter wereld en, na Vaticaanstad, het land met het kleinste inwoneraantal ca. 12.000 inw.) |
|
Pitcairn eilanden Pitcairn werd in 1767 ontdekt en genoemd naar de matroos die het als eerste in zicht kreeg; Robert Pitcairn. In 1790 landde een groep muiters met het schip de HMAV Bounty. Samen met enkele Tahitianen hielden zij zich hier gedurende achttien jaar schuil voor de Britse overheid. Toen in 1808 het Amerikaanse schip Topaz het eiland herontdekte, bleek dat er nog slechts een muiter (John Adams) in leven was, alsmede een aantal vrouwen van Tahiti en een aantal kinderen. Het enige dorp op het eiland, Adamstown, is naar hem vernoemd. In 1838 werd de eilandengroep onderdeel van het Britse Rijk, als onderdeel van de Britse overzeese gebieden. Pitcairn bestaat uit vijf eilanden; Pitcairn, Henderson, Ducie, Oeno en Sandy. De laatste twee worden ook wel gezamenlijk aangeduid als het eiland Oeno. Pitcairn en Henderson zijn vulkanische eilanden en Ducie, Oeno en Sandy zijn koraalatollen (en hebben dus ook een vulkanische oorsprong). Pitcairn is het enige bewoonde eiland van de archipel en is 5 km² groot. Tonga |
| Gemaakt: 18-06-10 |