| 5233 | Montségur (1242) |
|
 Montségur (1233 - 1242) |
 |
Spijtig voor de graaf van Toulouse had de operatie niet overal evenveel succes... Raymond’s coalitie begon zeer snel barsten te vertonen. Markgraaf Hugues de Lusignan raakte vroeger dan voorzien door een persoonlijk geschil in conflict met de koning die hem prompt het Franse leger op de nek stuurde. Het gevolg was dat, toen de Engelse koning  Henry III op 20 mei landde in Royan, het Franse leger al in de streek was en hem als het ware stond op te wachten. Weg verrassingseffect! Bovendien had Henry maar 300 ridders bij zich, het was zijn bedoeling soldaten aan te werven in zijn gebieden op Franse bodem. Toen hij dan uiteindelijk op 20 juli 1242 in Taillebourg tegenover de Fransen stond, bleek zijn legertje veel te zwak en moest hij op de loop naar Bordeaux. Markgraaf de Lusignan koos intussen eieren voor zijn geld en sloot vrede met Louis IX. |
|
Toen Raymond VII, die intussen in de buurt van Carcassonne aan een ware triomftocht bezig was, dat allemaal vernam, trok hij onmiddellijk richting Bordeaux. Het Franse leger marcheerde ondertussen naar Toulouse, maar Raymond slaagde erin het klem te zetten in Penne-d’Agenais. Maar het was te laat. De coalitie zakte als een pudding in mekaar. Toen de graaf van Foix in oktober de kant koos van Louis IX en een schriftelijke oorlogsverklaring stuurde naar Raymond VII, zag die in dat hij geen kans op succes meer had en ging op zijn beurt onderhandelen met de koning. Begin 1243 ondertekende hij een vredesverdrag waarin hij nog maar eens beloofde de overeenkomst van 1229 stipt uit te voeren. Een consequentie van dat vredesverdrag was dat de koning wilde dat de schuldigen van Avignonet gestraft werden. Wie gearresteerd kon worden werd opgehangen. Maar zoals gewoonlijk gaf de graaf van Toulouse bij deze opdracht geen blijk van grote ijver. Toen Raymond’s baljuw in Avignonet de opdracht kreeg alle medewerkers aan de aanslag te arresteren, hielp hij de betrokkenen zelfs zich te verbergen... Een groot gedeelte van de daders zat in Montségur en, ondanks zijn “ijverige” pogingen, was Raymond VII er nog steeds niet in geslaagd die plaats in te nemen... |
 |
Na het nieuwe verdrag met de koning moest er uiteraard ook een volgen met de kerk. In april 1243 werd in Béziers een concilie georganiseerd waar Raymond zich opnieuw onderwierp aan Rome. Maar er stond nog een punt op de agenda dat zware consequenties zou hebben voor Montségur. Als de graaf van Toulouse het vertikte om maatregelen te nemen, zou de koning het zelf doen. Hij had een nieuwe seneschalk voor Carcassonne benoemd, Hugues des Arcis, en die had als opdracht Montségur kost wat kost te vernietigen. Vermits zijn eigen legertje te beperkt was voor zo’n operatie kondigde hij een algemene mobilisatie af in de naburige dorpen en steden, zeer tegen de zin van de plaatselijke bevolking. Uiteindelijk zou een leger van enkele duizenden manschappen onder leiding van Hugues des Arcis naar Montségur optrekken. |
|
|
