Otto Willem Hertog van Bourgondië (1002-1004)

Otto-Willem van Bourgondië was in zijn jonge jaren een gevangene aan het hof van Otto I die zijn vader en zijn grootvader had verslagen. In 982 werd hij paltsgraaf van Bourgondië en door zijn huwelijk graaf van Mâcon. In 986 werd hij graaf van het gebied dat zijn ouders voor hem rond Dôle hadden gevormd. Na de dood van zijn stiefvader in 1002, wierp hij zich op als hertog van Bourgondië, maar in 1004 annexeerde koning Robert ll de Vrome het hertogdom Bourgondië bij Frankrijk. Zijn andere titels en bezittingen wist hij echter te behouden. In 1004 deed hij een schenking aan de abdij van Saint-Bénigne (tegenwoordig de kathedraal) te Dijon, voor het zielenheil van zijn moeder, zijn stiefvader en zijn vrouw. In 1006 nam hij deel aan een opstand tegen keizer Hendrik II de Heilige toen die door Rudolf III van Bourgondië (993-1032) tot zijn erfgenaam was benoemd. Otto-Willem ligt begraven in de abdij van Saint-Bénigne.

Robert ll de Vrome Hertog van Bourgondië (1004-1031), Koning van Frankrijk (996-1031)

Robert l Hertog van Bourgondië (1032-1076)

Robert I van Bourgondië, bijg. de Oude, was een zoon van koning Robert II van Frankrijk en Constance van Arles. Samen met zijn broer Hendrik I van Frankrijk kwam hij in 1030 tegen zijn vader in opstand, maar sloot al snel weer vrede. Na het overlijden van zijn vader in 1031, streed hij tegen zijn broer Hendrik om de opvolging als koning van Frankrijk en werd tenslotte in 1032 hertog van Bourgondië. Robert was een opvliegend persoon. Zo doodde hij een van zijn schoonbroers tijdens een tafelruzie.

Hugo l Hertog van Bourgondië (1976-1079)

Hugo l, was een zoon van Hendrik van Bourgondië, de tweede zoon van Robert l van Bourgondië, zelf geen Hertog van Bourgondië. In 1076 volgde hij Robert l op als hertog van Bourgondië, maar in 1079 deed hij al afstand om abt te worden in Cluny. Hij werd opgevolgd door zijn broer Odo.

Odo Hertog van Bourgondië (1079-1102)

Odo, bijgenaamd Borrel (de Rode) volgde in 1079 zijn broer Hugo I van Bourgondië op als hertog. In 1087 trok Odo Odo naar Spanje om er de Moren te gaan bestrijden en nam deel aan de verovering van Toledo. Samen met zijn broer Robert stichtte hij de bekende abdij van Cîteaux en in 1093 werd de abdij van Clairvaux gesticht. Hij stierf tijdens de eerste kruistocht in Tarsus. 

Hugo II van Bourgondië (1102 - 1143)

Hugo ll, bijg. de Vredelievende was de zoon van hertog Odo I van Bourgondië en Sybilla van Bourgondië. Hij volgde zijn vader op als hertog van Bourgondië in 1102. Onder het banier van Lodewijk VI van Frankrijk voerde hij oorlog tegen Hendrik I van Engeland en tegen Hendrik V van Duitsland, die Champagne was binnengevallen. In zijn eigen land had hij echter weinig weinig conflicten en vandaar zijn bijnaam de Vredelievende. Hij huwde met Mathildis van Turenne (-1163), dochter van burggraaf Boso van Turenne. Hij werd vader van 12 kinderen.

Odo II van Bourgondië (1143 - 1162)

Odo ll van Bourgondië was de zoon van hertog Hugo II van Bourgondië en Mathildis van Turenne. In 1143 volgde hij zijn vader op als hertog van Bourgondië. Hij zou de Moren in Portugal bestreden hebben. Bij het aantreden van Lodewijk VII van Frankrijk, weigerde hij hem de eer te betuigen , maar een edict van paus Adrianus IV verplichtte hem daartoe. Odo overleed onderweg op een pelgrimstocht naar het Heilige Land, die hij als boetedoening voor zijn rooftochten opgelegd gekregen had . Odo was in 1145 getrouwd met Maria van Blois, dochter van graaf Theobald IV van Blois.

Hugo III van Bourgondië (1162 - 1192)

Hugo III van Bourgondië was de zoon van hertog Odo II van Bourgondië en Maria van Blois. In 1162 volgde hij zijn vader op als hertog van Bourgondië, in het begin onder de voogdij van zijn moeder. Hij bevocht de graaf van Châlons in 1166, geholpen door Lodewijk VII van Frankrijk en trok daarna naar het Heilige Land om er te vechten. Terug in Frankrijk, vocht hij tegen de graaf van Nevers (1174) en tegen de heer van Vergy. Na de val van Jeruzalem , engageerde hij zich in de derde kruistocht en nam deel aan de slag van Ashkalon en de inname van Akko. Hij streed aan de zijde van Richard Leeuwenhart, maar sneuvelde in Tyrus.

Odo III van Bourgondië (1192 - 1218)

Odo III van Bourgondië was een zoon van hertog Hugo III van Bourgondië en Adelheid van Lotharingen. In 1192 volgde hij zijn vader op als hertog van Bourgondië. Hij deed afstand van zijn rechten op Lotharingen in 1203 en nam deel aan de kruistocht tegen de Albigenzen in 1209 en aan de Slag bij Bouvines in 1214. Bij de voorbereiding aan de derde kruistocht liet hij het leven in Lyon. In 1194 huwde hij met Mathilda van Portugal, dochter van Alfons I van Portugal, en weduwe van Filips van de Elzas, maar verstootte haar. In 1199 huwde hij opnieuw met Adelheid van Vergy (1182-1252), dochter van heer Hugo van Vergy

Hugo IV van Bourgondië (1218 - 1272)

Hugo IV van Bourgondië was de enige zoon van hertog Odo III van Bourgondië en zijn tweede echtgenote Adelheid van Vergy. Hij volgde zijn vader op als hertog in 1218. In 1238 vertrok hij naar het Heilige Land op krijgstocht en kwam pas terug in 1241. Vervolgens vergezelde hij nog Lodewijk IX van Frankrijk op de zevende kruistocht, maar werd gevangen genomen in Mansourah. Als tegenprestatie voor de hulp bij de herovering van Constantinopel, verleende keizer Boudewijn II van Constantinopel hem rechten op koninkrijk Thessaloniki. Zijn dochter Aleidis huwde hij uit aan hertog Hendrik lll van Brabant.

Robert II van Bourgondië (1272 - 1306)

Robert II van Bourgondië was de derde zoon van hertog Hugo IV van Bourgondië en Yolande van Dreux. Bij het overlijden van zijn vader in 1272 werd hij hertog van Bourgondië. Robert voerde diverse opdrachten uit voor Filips III van Frankrijk en Filips IV van Frankrijk. In 1295 huwde hij met Agnes, dochter van Lodewijk IX van Frankrijk

Hugo V van Bourgondië (1306 - 1315)

Hugo V van Bourgondië was een zoon van hertog Robert II van Bourgondië en Agnes van Frankrijk. Als kind volgde hij in 1306 zijn vader op als hertog van Bourgondië en regeerde hij onder de voogdij van zijn moeder. In 1313 werd hij door Filips IV van Frankrijk tot ridder geslagen. Hugo was verschillende keren verloofd, maar overleed tenslotte ongehuwd. Hij werd opgevolgd door zijn broer 

Odo IV van Bourgondië (1315 - 1349)

Odo IV van Bourgondië was de zoon van hertog Robert II van Bourgondië en Agnes van Frankrijk. In 1315 volgde hij zijn broer Hugo op als hertog van Bourgondië. Bij het overlijden in 1315 van koning Lodewijk X van Frankrijk, die met zijn zuster Margaretha getrouwd was geweest, kwam hij op voor de belangen van hun dochtertje Johanna (zijn nichtje), tegen de nieuwe koning Filips V van Frankrijk (een jongere broer van Lodewijk X) in. In 1318 huwde hij tenslotte met Johanna (1308-1348), een dochter van diezelfde Filips. Zijn nichtje Johanna zou uiteindelijk koningin van Navarra worden in 1328. Odo werd in 1330 ook graaf van Bourgondië, door zijn huwelijk. Zijn rechten op het koninkrijk Thessaloniki verkocht hij bij het overlijden van zijn broer Lodewijk in 1316 aan Filips I van Tarente. Odo was een trouw aanhanger van Filips VI van Frankrijk en vocht mee tegen het graafschap Vlaanderen in de Slag bij Kassel, en daarnaast ook tegen Artesië en tegen Engeland.

Filips van Rouvres (1349 - 1361)

Filips van Rouvres was een zoon van Filips van Bourgondië, de zoon van hertog Odo IV van Bourgondië) en Johanna I van Auvergne, gravin van Auvergne en Boulogne.In 1346 werd hij graaf van Artesië, in opvolging van zijn grootmoeder, in1347 werd hij na het overlijden van zijn grootmoeder Johanna (Jeanne) lll van Bourgondië graaf van Bourgondië, in 1349 werd hij hertog van Bourgondië, in opvolging van zijn grootvader Odo IV, in 1360 werd hij graaf van Auvergne en Boulogne, in opvolging van zijn moeder. In 1357 huwde hij met Margaretha van Male (1350-1405), dochter van Lodewijk II van Male, graaf van Vlaanderen. Op 21 november 1361 stierf Filips op vijftienjarige leeftijd zonder nakomelingen, waardoor de tweede Capetingse dynastie in Bourgondië uitstierf. Zijn weduwe Margaretha zou in 1369 hertrouwen met hertog Filips de Stoute van Bourgondië.

Filips de Stoute (Philippe le Hardi) (1363 - 1404)

Hertogdom Bourgondië (1363 - 1404)

Gemaakt: 02-02-08; laatst bijgewerkt: 02-11-10

colofon